Even met Taco gebeld en hij vond het onmiddellijk goed dat onze vereniging, in navolging van de grootmeestergroep van het TATA - steel toernooi, een partij zou spelen in het Rijksmuseum.
Weliswaar niet voor de Nachtwacht - je moet ook wat te wensen overhouden -  maar voor het Melkmeisje van Vermeer. De twee grootste melkmuilen van de club werden bereid gevonden om voor het schilderij plaats te nemen. En .....  het moet gezegd worden dat het een fraai plaatje is.
Kneksies, je moet ze maar hebben !!

Overschaakt…

Door Henk Oosterink.
Vanmorgen toch maar even naar de dokter geweest, ik vertelde hem van mijn symptomen: verloren van Van Gessel, verloren van Oppewal en van Pöpping. Hij schrok zichtbaar  toen ik beide laatste namen noemde.
”Serieus, verloren van Oppewal en Pöpping?“ Zijn gezicht betrok: ”Meneer Oosterink, u lijdt aan een ernstige vorm van Overschaking, vrees ik.”
“Overschaking”, vroeg ik verbaasd: “Ik schaak amper 4 uur per dag, ja gisteren toevallig van 8 tot 14 uur, omdat ik vrij had. Maar verder…”
Hij schudde zijn wijze hoofd. 
“U loopt groot gevaar, dit kan tot ernstige hersenschade leiden, nou valt dat in uw geval wel mee, maar pas toch maar op. Ik moet u dringend adviseren om de komende 6 maanden het bord en de stukken niet meer aan te raken.”
“Mag ik wel kijken, vroeg ik?”
“Nee dat mag ook niet en u mag er ook niet aan denken.”
Ai, dat valt niet mee, maar ja als de dokter dat zegt….
“En gaat u ook maar een paar weekjes op vakantie, lekker ergens aan het strand. En laat het bord en de stukken vooral thuis. Ik kan u Barbados aanbevelen of De Maagden Eilanden.”
Dat laatste leek me wel wat. Ik vroeg de dokter nog of ze daar wel internet en wifi hadden.
“U kunt toch wel een paar weken zonder internet Meneer Oosterink?” 
“Een paar weken zonder internet”, zei ik. 
“Natuurlijk niet man, hoe moet ik dan op Chess.Com of Lichess komen?”
Vreemde lui die doktoren.

De Kameleon- Theothorne
Kort verslag door Henk Oosterink  

De eerste wedstrijd in de SOS competitie was tegen Theotorne uit dieren, vorig seizoen wisten we er van te winnen. Maar dit keer zou het anders lopen. Maarten moest verstek laten gaan, maar verder waren we redelijk op oorlogssterkte.
Het begin was zeer hoopvol, Raymond overspeelde zijn tegenstander en wist in 11 zetten te winnen! En daarna kwam snel de 2-0, de tegenstander van Thijs Brugman  vergat even dat zijn Dame aangevallen stond. Zonder Dame is er geen lol aan dacht hij en gaf op.
Een korte rondgang langs de overige borden gaf mij het volgende idee: Johan staat actief en gaat misschien voor de winst, Eric had de Dame van zijn tegenstandster in de tang, en stond volgens mij gewonnen. Bram was  zeer geconcentreerd en stond ook actief. Ik had mezelf in een veel te passieve stelling laten lokken en moest afwachten wat er ging gebeuren.
So far so good, zou je zeggen, maar wat er daarna allemaal gebeurde…. Ik zag Johan lopen en vroeg hem wat het geworden was, “Toren weg gegeven...” Oeps…. Daarna Eric, die ging van heel hoog naar vrij laag, Dame winst, Dame foetsie, stuk winst, stuk foetsie...Uiteindelijk een lastig eindspel met pionnen en een Toren en een Loper. Was blijkbaar niet te houden, dus ook verloren. 
Ikzelf stond onder flinke druk en wikkelde verkeerd af, denk ik, ik kreeg een zwakke pion en die werd opgegeten. Het eindspel werd perfect gespeeld dor Cor Vrouwenraets.
Daarna volgde Bram met zijn kamikaze actie, maar dat vertelt hij hier zelf:

Zelfreflectie,schaak blindheid, verlies aan concentratie. Dinsdag 8 oktober speelden we ronde 1 in de SOS competitie, 
2e klasse B thuis tegen het sterke Theotorne. Ik zelf had zwart op bord 3 tegen Gabor Lammers (rating 1795) en de partij fluctueerde nogal. Analyse met een schaak programma liet zien dat soms zwart op plus 1,5 stond en een paar zetten later wit weer op plus 1,5.Van beide kanten dus niet de beste zetten kunnen vinden. Mijn tegenstander verbruikte veel meer tijd, op zet 27 had hij nog 1 minuut en 30 seconden en ik nog 12 minuten. In de volgende stelling stond ik beter, had veel meer tijd maar werd getroffen door schaakblindheid en kennelijk waren enkele draadjes in mijn hersenpan niet meer met elkaar verbonden. Hier speelde ik Paard slaat Toren op f7 in plaats van Toren slaat Paard op f7!En ga meteen mat!! Hoe ik zomaar ineens de concentratie, het overzicht verloor, is me nog een raadsel.

Ons viertal begon de regiocompetitie met een zege op Doetinchem. (  1 1/2  -  2 1/2 )  Het was een gezellige, leuke en vooral spannende avond.
Kortom een prima begin van dit nieuwe initiatief.
 
Joost kwam prima uit de opening en hield zijn tegenstander flink in de tang. Uiteindelijk had hij  vrijpionnen  op  c2 en  h2 . De vijandelijke Monarch kon onmogelijk beide pionnen stoppen. De kleine pion werd een grote dame.  ( 1- 0 )
Ton had twee torens tegen een vijandelijke Dame. Met goed spel wist hij een gewonnen stelling op te bouwen tot .....................   Tot hij pardoes een toren weggaf en dat moet je niet doen.  ( 0-1 )
Herman speelde zijn eerste externe partij met veel overtuiging en geduld. In de eindstand had hij een loper en zijn tegenstander een paard. Herman had bovendien een pion voorsprong. Beducht voor een rondspringend paard bood hij remise aan, hetgeen grif geaccepteerd werd.  ( 1/2  -  1/2  )
 
Deacon raakte, door een paardvork,  snel de kwaliteit achter. Hij ging er vervolgens goed voor zitten, bracht zijn pionnen in beweging en wist de kwaliteit terug te winnen.
In het eindspel profiteerde hij optimaal van een verkeerde inschatting van zijn opponent.

Een boekrecensie door H.Oosterink.
Wie kent het niet, het boek De Vergaderzaal door A. Alberts. Populair bij brugklassers omdat het zo 
lekker dun was. Afgelopen dinsdag hadden we onze eigen versie van De Vergaderzaal, omdat we 
niet welkom waren in onze eigen zaal, werden we getrakteerd op De Vergaderzaal.
Hoofdstuk 1 Waarin we de leden van de kameleon een voor een met verbaasde gezichten de ruimte 
zien betreden die we vanaf nu de Vergaderzaal zullen noemen.
Hoofdstuk 2 Verwarring alom, hoe moet je hier nu schaken? De oplossing was het aanslepen van 
twee bijzettafeltjes die zelfs door twee man amper te tillen waren. Zit beton in, wist de voorzitter te 
melden.
Hoofdstuk 3 Grote verwarring bij de secretaris, hij kan verschillende keren opnieuw gaan indelen, 
naast de interne competitie staan er nog enkele bekerwedstrijden op de planning. Fred is not 
amused.
Hoofdstuk 4 Waarin de hoofdfiguren zich in allerlei bochten moeten wringen om achter hun bord 
plaats te kunnen nemen. Sommigen moeten dit zijwaarts doen, wat een vertekend beeld van de 
stelling op levert. Deacon houdt het snel voor gezien.
Hoofdstuk 5 Er wordt toch geschaakt, en hoe! De partij tussen Han en Bram krijgt een verrassende 
wending, Han neemt Bram in een wurggreep en laat niet los. Eigenlijk De Vergaderzaal onwaardig, 
want in dat boek gebeurt helemaal niks. Maar daar heeft Han maling aan. Hij wint op grootse wijze.
Hoofdstuk 6 De rommel wordt opgeruimd en de leden gaan naar huis.