De halve finales in de bekercompetitie leken dit jaar snel beslist te zijn. De witspelers Raymond en Joost hadden al snel alle troeven in de hand.
Eerstgenoemde speelde ze vlekkeloos uit. Hierbij flink geholpen door tegenstander Henk die het als volgt omschrijft:
 
Hier een kort verslag van mijn partij. Door een grote fout van mij, werd het geen partij om dieper op in te gaan:
 
In mijn zoveelste partij tegen Raymond dit seizoen stond de finale van de beker op het spel. We speelden een ons inmiddels bekende opening. Niks nieuws onder de zon, behalve dat ik vergat om op tijd Pf6 te spelen, een belangrijke zet in deze opening. Raymond reageerde natuurlijk direct en met Dh5+ was de partij eigenlijk direct beslist. Mijn koning werd het open veld in gedreven en na stukverlies was het wel genoeg. Wederom een finaleplaats voor Raymond. In die finale wens ik hem veel succes tegen Joost die in het verhaal hieronder dieper in gaat op zijn memorabele partij tegen Bram.
 
Zelf leek ik na drie kwartier de buit binnen te hebben. Ik kon Brams Dame slaan, maar meende iets sterkers te zien  ....  Dat werd het begin van een lange avond.
Sinds begin jaren negentig speel ik met regelmaat het Koningsgambiet. In het begin met veel succes. De ( volgens de boeken/ kenners ) inferieure opening was toen nog niet zo bekend bij de opponenten. De laatste jaren liet ik, na enkele pijnlijke nederlagen, mijn grote schaakliefde steeds meer links liggen. 
Pijnlijke nederlagen, waaronder twee identieke tegen Bram. Toen ik vorige week tegen hem, na een Schotse opening, ook kansloos de bietenbrug op ging, dacht ik:
" Als ik toch verlies dan na een spectaculaire Koningsgambiet - partij, "
Henk bezorgde me een boek over het gambiet en een spectaculaire zettenreeks in het Cunningham - gambiet, dat ik zelf ook op mijn repertoire had gehad. ( Zie you-tube. )
De auteur van het boek heeft fijntjes bij deze variant vermeld:  " Als je niet bang bent om te verliezen, kun je dit spelen. " Dat sprak we wel aan. Ik besloot er voor te gaan.
 
Dinsdag 28 maart 2023: Joost - Bram ( Halve finale beker. )
 
1=e4     ;     e5
2=f4      ;     exf4
3=Pf3    ;     Le7
4=Lc4    ;     Lh4  +
5=g3      ;     fxg3
6=0-0    ;     .....
(  Een, voor mij, nieuwe zet. Ik speelde altijd  6) Kf1  ;  ....   Met slechte ervaringen. )
6=........  ;     gxh2  +
7=Kh1    ;     Le7
8=Lxf7 + ;     Kf8
9=Lc4     ;     Pf6
10=Pg5   ;     d6
11=Dh5 +   ;  g6
12=Dh6 +   ;  Ke8
13=Lf7 +     ;  Kd7
14=Pe6       ;  Pxe4
 

 
(  De zwarte Dame is voor het oprapen, maar omdat hij toch niet kan ontsnappen, besluit ik eerst iets aan de dreiging 15) ......  ;  Pg3 +  te doen. 
   Ik twijfelde tussen Dame naar h3 of naar f4. Het werd de laatste mogelijkheid ( oei ! ) en daarna werd het nog een lange avond. Vooral door sterk verdedigend spel van Bram. )
 
15=Df4    ;  Lg5
16=dxe4  ;  De7
17=Dd4   ;  b6
18=Dxh8  ; Lb7 +
19=Kxh2  ;  ...........   (  1-0 na 44 zetten en drie en een half uur spel. )
 
Joost.
 

Er was nog net geen trekkerdemonstratie buiten voor zorgcentrum Antonia maar binnen ging het er net zo heet aan toe als in het provinciehuis van Den Bosch aan de vooravond van de verkiezingen. Het team van de Kameleon nam het op tegen het zestal van De Toren uit Arnhem, in een bijzondere entourage: de stemhokjes stonden al klaar, inclusief rood potlood. Onze multifunctionele schaakzaal dient op woensdag 14 maart, de day after, als stemlokaal. Welnu, de uitslag van de confrontatie staat met dikke rode cijfers genoteerd: 3,5-2,5 in het voordeel van de thuisploeg.

Dat daar hard voor gestreden moest worden, spreekt vanzelf. De strijd ging lang gelijk op. Aan bord 4 haalde Johan het eerste punt binnen. Beloning voor een weloverwogen strategie; vind een zwakke plek bij de tegenstander en zet daar al je manschappen op in. Hier was dat de zwarte f-pion die achterbleef nadat zwart met zijn g- en h- pionnen de zwarte loper van wit had opgejaagd.

Aan bord 6 viel de gelijkmaker. Fred moest het hoofd buigen voor zijn tegenstander toen zijn toren gevorkt werd. Dat was evenwel niet de genadeklap, die was eigenlijk al eerder gevallen, eveneens in een situatie met een paard. Onnodig verlies, al met al, was de conclusie van Fred, die bovendien in de eindfase toch kansjes zag omdat wit er maar niet in slaagde zijn materiële voordeel om te zetten in resultaat.

Raymond aan bord 1 had het ongewoon moeilijk tegen een taaie tegenstander. Het eindspel ging verloren door een nogal nutteloos geworden witte loper die klem stond in een hoek, tegenover een oppermachtig paard van zijn zwarte opponent. Meer geluk (of nee, wijsheid natuurlijk) had Henk aan bord 2, ook daar een eindspel met paarden, waarin Henk duidelijk de overhand had dankzij een betere positie van zijn koning. Zo zie je maar, het gaat niet alleen om het aantal stukken en pionnen dat je hebt maar zeker ook om waar ze staan.

Een loodzware partij was er voor Stijn aan bord 5. Tot ver na elven stond bijna alle materiaal nog op het bord. Lang stonden Stijns lopers min of meer buiten spel maar hoe verder de partij vorderde, hoe meer hij deze stukken in het spel wist te brengen en met doordacht spel door kon duwen. Klasse overwinning!

Heel interessant tenslotte was het eindspel van Bram aan bord 3. Hij offerde een stuk en kreeg daardoor een riante overmacht van 4 pionnen voor terug. Een massasprint naar de finishlijn (massapromotie??) leek zich aan te kondigen. Maar helaas, helaas hij slaagde er toch niet in om die overmacht te verzilveren. Met de tijdsdruk op de loer besloot hij remise aan te bieden. Gelukkig kon teamcaptain Fred hem daar toestemming voor geven, want met remise was de overwinning voor de Kameleon binnen: 3,5-2,5.

Goed voor minimaal een tweede plek in de Osbo competitie.

Johan

Op uitnodiging van het Almende College in Silvolde geven een viertal leden op 7 woensdagmiddagen schaakles aan drie groepen met totaal 18 leerlingen.
Na twee bijeenkomsten mag de conclusie zijn dat we te maken hebben met gemotiveerde schakers in spé.
Jan, Ben, Stijn en Joost bereiden de leerlingen voor op een eindtoets tijdens de laatste middag. Een simultaan staat dan ook op het programma.
 
Joost was ook op onze speellocatie actief. Hij speelde daar tegen Rob een cliënt van Antonia en in een grijs verleden als clubspeler actief.
Na onderstaande partij was Rob dermate enthousiast dat hij zeker op onze speelavond zal komen om hopelijk ook mee te spelen.
 
De eindstelling was een plaatje:

Eigenlijk kan ik hier zonder probleem het snelschaak verslag van vorig seizoen plaatsen. " Nichts Neues im Westen. "  Maak van Westen Osten en deze zin kun je naadloos op ons jaarlijkse snelschaakkampioenschap plakken.
En wie werd de winnaar ...................  Juist ja, Raymond !!  Hij speelde weer als vanouds. Terwijl de andere spelers nog druk bezig waren, liep hij al doodgemoedereerd door de speelzaal. Als wedstrijdleider moet je ( voor de vorm ) vragen "Wat heb je gedaan ? "  - het antwoord "gewonnen " komt dan niet echt als een donderslag bij heldere hemel. 
Maarten werd tweede en had de eer om als enige de kampioen een nederlaag toe te brengen. Toch mooi meegenomen.
 
Einduitslag ( twee speelavonden  ):
 
1=Raymond               6 1/2  +  8 1/2   =   15 punten ( uit 17 partijen )
2=Maarten                 4 1/2  +  8         =   12 1/2
3=Johan                     5        +  5 1/2   =   10 1/2
4=Bram                      4        +  5 1/2   =    9 1/2
5=Stijn                       **       +  6         =    6
6=Han                       2 1/2  +  3 1/2   =    6
7=Frans                     5 1/2  +  ****    =    5 1/2
    Joost                      5 1/2  +  ****    =    5 1/2
9=Henk O.                 ****   +  4         =    4
10=Jan                     2 1/2  +  ****     =    2 1/2
11=Erik                     ****   +  2         =     2
12=John                   ****   +  1        =      1
      Thijs                    ****   +  1        =      1
14=Fred                   ****   +  0        =       0
 
Tot volgend seizoen.
 
Joost
 

Johan bespreekt na afloop de winnende paardzet.

Maarten heeft loper e7 gespeeld. Een beslissend moment in de partij tegen de Lochem speler.

Hetzelfde geldt voor schaken: verpletter me maar, veeg me van het bord, verneder me maar door al je pionnen eerst tot koninginnen te promoveren. 
Ik blijf het een prachtig spel vinden, wat je ook met me doet. Elke keer weer zal ik onder de teger indruk zijn van hoe je het overzicht bewaart met al die mogelijkheden,
en hoe je het concentratievermogen kunt opbrengen ze in het hoofd te houden. Ik voel me niet geroepen dat ook te kunnen, want ik heb me er lang geleden al bij neergelegd dat ik de aandachtsspanne van een bromvlieg heb, en het geduld van een 5-jarige. Geeft niks, ik kan weer heel andere dingen.