In de film Roman Holiday uit 1953 spelen een jonge Audrey Hepburn en Gregory Peck de hoofdrollen. Op een fraaie Vespa rijden ze gracieus door het toen nog rustige Rome. De scooter is voor de Italiaan ook heden ten dage nog van levensbelang. " Ciao tutti " en daar gaan ze weer. 

"Die Loreley " is een nimf die met haar gezang schippers afleidt van de gevaarlijke stroomversnelling bij de gelijknamige rots in de Rijn. In het volgende gedicht van Heinrich Heine uit 1824  ( hier deels weergegeven ) komt zij voor.

Ich weiss nicht, was soll es bedeuten,

Dass ich so traurig bin.

Ein Märchen aus uralten Zeiten,

Das kommt mir nicht aus dem Sinn.

Die Luft ist kühl und es dunkelt

Und ruhig fliesst der Rhein.

Der Gipfel des Berges funkelt

Im Abendsonnenschein.

Het wordt tijd een andere baan te zoeken als je om wat voor reden dan ook " klaar " bent met je huidige functie. Van baan veranderen kan uitstekend uitpakken voor je carriére. 

Elke week staken in het onderwijs. Kost je wel wat geld, maar dan kom je ook nog eens ergens.

Allen D. Bragdon stelt:  Heb je meerdere van deze kenmerken, ga dan snel naar de dokter:

Geheugenverlies op het werk / Problemen met dagelijkse handelingen / Taalbeperkingen / Desoriëntatie / Beoordelingsmoeilijkheden / Problemen met abstract denken / Dingen verkeerd neerleggen of - zetten / Gedrags - of stemmingswisselingen / Persoonlijkheidsveranderingen / Minder initiatief nemen.

De agrarische sector zal flink haar best moeten doen om haar CO2 uitstoot te verminderen. Allerlei sites komen met voorstellen en vergelijkingen. "De hippe flexitariër " weet het volgende te melden:

Als alle Nederlanders een dag in de week geen vlees eten dan staat dat gelijk aan: Een miljoen auto 's minder op de weg. OF: Minder gekapt regenwoud ter grootte van 10.340 voetbalvelden. OF: 11,2 miljard minder water = 13.494 zwembaden van 25 meter. OF: Anderhalf miljard bespaarde dierenlevens.

En zo kan ik nog uren doorgaan. Zit je te wachten op een verslag van onze wedstrijd tegen Doetinchem, dan moet ik je teleurstellen. " Non vidi " zal ik maar zeggen. Op de site van Doetinchem www.doetinchem.nl vind je bij extern / achttallen misschien meer.

Joost

P.S.:  Ik ben niet gek geworden. Om met mijn zwager te spreken: Ik ben niet gek, ik ben een helikopter. 
 

Maandag 4 maart stond voor ons viertal de returnwedstrijd in en tegen Zutphen 2 op het programma. De uitslag was dezelfde als thuis in de Roode Leeuw  ( 3-1 ).

Het eerste punt kwam op naam van Joost. Het verlies van de kwaliteit deed geen afbreuk aan de aanval die hij opgezet had. Met een aardige combinatie verraste hij zijn tegenstander, die even dacht een dame te winnen.

Fred Visschers stond al na 6 zetten een stuk voor en derhalve gewonnen. Zijn opponent deed na de partij niet zo moeilijk over het vroege verlies van het stuk: "Kan gebeuren ",  was zijn commentaar. Fred wikkelde de partij op gedegen wijze naar winst af. In de slotstelling had hij binnen enkele zetten twee dames kunnen halen.

Fred Pronk speelde uitstekend. Hij koos, geheel terecht, de aanval toen zijn tegenstander zich steeds meer terugtrok. Op zet 33 bezweek de Zutphenaar onder de druk en verloor een stuk. Fred wikkelde daarna op prima wijze af naar de winst. Voor hem betekende dit revanche op dezelfde speler die hem in Terborg nog versloeg.

Kees speelde ook tegen dezelfde speler als in de heenwedstrijd. Destijds won hij, dit keer was hij kansloos. Hij verloor pion na pion en uiteindelijk kon hij pionpromotie niet meer voorkomen.

Met deze overwinning zijn we zeker van de derde plaats. Met vier teams in de poule niet echt een wereldprestatie, maar we hebben wel lekker geschaakt tegen sportieve tegenstanders. De thuiswedstrijden tegen Lochem 3 en Doetinchem 1 staan nog op de kalender.

Wit durft de loper op g4 niet te nemen wegens  Dh8 +  Hij was waarschijnlijk bang mat te gaan. Ten onrechte - Fred vond het niet erg, won een stuk en uiteindelijk de partij.

Joost

Het heeft 4 rondes geduurd, maar eindelijk is de beer los !  Na het verdienstelijk 4-4 gelijkspel tegen titelkandidaat ASV 5 zijn we van de hatelijke nul af. Een uit vijf, nog niet echt indrukwekkend. Laten we het voorlopig houden op een klein, lief, knuffelbaar teddybeertje. De puntendeling geeft echter wel vertrouwen voor de laatste twee wedstrijden. Eerst thuis tegen Doetinchem en daarna in de gezamenlijke slotronde in Arnhem tegen Twello 1.

In Arnhem begon de avond wel heel voorspoedig. Na 11 zetten kon Hermann een punt aan zijn totaal toevoegen. Het mooie van de partij is dat hij hem 's middags bij de voorbereiding nog op het bord had gehad. Volgens Hermann betreft het een oude partij die hij ooit gezien had en nu met succes toepaste. Het laat zien hoe je een te passieve tegenstander een tik op de neus geeft.

Zo 'n anderhalf uur later zag het er voor ons heel anders uit. De voorsprong was veranderd in een 4-1 achterstand. Wat ging er hier allemaal mis ? Han mist dit seizoen de voor hem zo kenmerkende Houdini - achtige ontsnappingstactieken. Er viel voor hem ook weinig te ontsnappen, want na 6 zetten was hij al een loper kwijt en dan helpt zelfs Moedertje Lief niet meer. Tom zag ik plotseling als een verliezer rondlopen. Bij mijn rondjes langs de borden was me niet opgevallen dat hij slecht stond. Was toch zo, want met een kernachtig "Het was niet veel ", vatte Tom de partij in precies 14 letters samen. Paul moest allerlei vreemde, verdedigende zetten doen om zich zijn tegenstander van het lijf te houden. Ik geloof dat niet 1 stuk van Paul op de vijandelijke speelhelft is gesignaleerd. Kortom een terechte nederlaag. Opvallend is dit seizoen dat de onderste borden weinig scoren. In het verleden was er hier voor ons meestal wel wat te halen. De vierde nederlaag konden we noteren aan bord 3. Johan was de ongelukkige. Zijn tegenstander had op twee lijnen dubbelpionnen en de open lijnen die hij daardoor had, beslisten de partij. Schrale troost voor Johan is misschien dat ik, net als hij,  dacht dat hij een winnende paardzet uitvoerde. Aanval op Dame en toren. Helaas. Toen de ASV 5 - speler vervolgens liet zien dat het binnen twee zetten afgelopen was, bleek "de winnende paardzet " een illusie van een absolute schaakfantast ( ik voor de duidelijkheid ). 4-1 achter, maar met nog drie sterke ijzers in het vuur. Joost had vrij simpel een loperoffer op h7 weerlegt en kon de partij met een stuk meer gemakkelijk in zijn voordeel beslissen. ( 4-2 ) Henk had het niet gemakkelijk, maar een misrekening van zijn opponent stelde hem in staat de kwaliteit te winnen. Daarna was er voor de Arnhemmer geen houden meer aan. Met een fraaie slotcombinatie besliste Henk de partij. ( 4-3 ) Aan Egon nu de taak om de puntendeling veilig te stellen. Hij had loper + toren met 5 pionnen en zijn opponent paard + toren met vijfpionnen. Hoe minder tijd Egon op zijn klok kreeg ( minder dan een minuut op het laatst ), hoe beter hij ging spelen. Voor zijn tegenstander gold het tegengestelde. Hij bleek niet stressbestendig, raakte enkele pionnen achter en gaf gedesillusioneerd op.   ( 4-4 )

Ik ben blij om te zien dat mijn peptalk zijn uitwerking heeft gehad. Bedankt voor de inzet. (Joost) 
 

Donderdag 21 februari speelde het eerste team van de Kameleon tegen ASV-5. Dit in het kader van de SOS competitie, een betere naam had men deze competitie niet kunnen geven, want het water staat ons tot aan de lippen. Maar er was hoop op beterschap, Joost zag tekenen van herstel, althans dat probeerde hij ons wijs te maken. Zonder Raymond en Harry, maar met een op het oog redelijk sterk team trokken we naar Arnhem. Daar ging het gebeuren.

In de benauwde ruimte was het nog maar net begonnen of Han slaakte een kreet van ontzetting, hij gaf pardoes een stuk weg. Dat gebeurt altijd pardoes, het is maar dat u het weet. Dat begint weer goed, dacht uw scribent. Kopje erbij houden en stug door schaken was het devies. Hermann was de 2^e die snel klaar was, hij won echter, dat was even schrikken. Zou het dan misschien toch kunnen? Hij had het thuis op het bord gehad, hoorde ik iemand zeggen. Iets met een offer op h-7 meende ik, maar ik heb er helaas niets van gezien.

Joost kreeg een offer op h-7 tegen zich, hij had maar 1 goede zet, Kg8. Maar hij dacht er lang over na, hij gaat toch geen gekke dingen doen? Maar, nee alles ging goed. Hij leek zich los te kunnen worstelen. Paul kwam in de problemen zag zich mat gaan met loper en Paard, en daar baalde hij behoorlijk van. Tom was het volgende slachtoffer van dienst, met zwart spelend, kwam hij er niet lekker uit en moest ook opgeven.

Joost nam het initiatief over en gaf met een paar rake zetten zijn tegenstander de genadeklap. Eindelijk weer winst voor hem na enkele nederlagen, hij begon al een beetje aan zichzelf te twijfelen. Johan stond onder een flinke druk. “Als ik onder die druk vandaan kom, ja dan...” Maar hij kwam er niet onder vandaan en ging mat. Alweer de vijfde nederlaag op rij voor Johan, na het glorieuze vorige seizoen een hard gelag. Stand 4-2 achter en nog 2 partijen te gaan.

Ondergetekende had die middag, ter voorbereiding, even een paar You Tube videootjes bekeken, en toen besloten om maar een van die openingen te gaan spelen. Na zwarts 6 .., Df6 had ik direct al op voordeel kunnen komen, maar ik kon de stelling niet goed beoordelen en speelde een mindere zet. Echter mijn tegenstander deed er niet zoveel mee. Hij gaf later een kwaliteit weg, ik kon de d-lijn overnemen en een mat-aanval opzetten, deze sloeg direct door.

Aan de Egon de eervolle taak om het punt binnen te halen. Hij was gelukkig in tijdnood dus dat zat wel goed, geconcentreerd zoals alleen hij dat kan, werd stukje bij beetje het punt binnen gehengeld. Han kreeg nog onderuit de zak, omdat hij teveel lawaai maakte, wat helemaal niet het geval was. Maar goed, we hebben eindelijk een fatsoenlijke wedstrijd gespeeld, We kunnen het nog.

Hadden we nog naar boven willen kijken op de ranglijst, dan was een overwinning in Doetinchem nodig geweest. Nee dus, we kwamen geen moment in de buurt van een positief resultaat. Het begon al dramatisch toen Halbe alle openingsregels aan de laars lapte en daarvoor een zware prijs moest betalen. Mat na 9 zetten. Oei !! Fred Visschers verloochende zijn stijl niet en trok onvervaard ten strijde. Fred had als ridder in de Middeleeuwen moeten leven, daar had hij heel wat "overwinningen " kunnen behalen. Op het bord ging het niet goed. Hij verloor de kwaliteit en uiteindelijk, na nog flink weerstand te hebben geboden, de partij. John verloor in de opening een pion en dat verlies deed hem uiteindelijk de das om. Een paard eindspel bleek niet te houden. Jammer, want zonder dat vroege pion verlies was de partij keurig in evenwicht geweest. Zelf speelde ik een voorzichtige manoeuvreer partij. Door tegengestelde rokades zag het er spannender uit dan het was. Op zet 50 ging ik grandioos in de fout. Ik heb er vannacht over nagedacht hoe dat kon en ik denk dat ik me onaantastbaar voelde door mijn mogelijkheid tot " mat achter de paaltjes ". Totale onzin blijkt nu. Ik verloor mijn Dame tegen een toren en in plaats van op te geven, profiteerde ik enkele zetten later van een nog grotere blunder van mijn tegenstander: Hij gaf pardoes zijn Dame weg. Ik denk dat we beiden een slecht gevoel aan het einde van de partij overhouden.

Op zet 50 had ik met de pion moeten nemen, dan had ik nog wel remise kunnen houden ……. en op zet 51 had ik Txd4 moeten spelen. Niet dat het veel helpt.

TIP: Kijk op de site van Doetinchem = www.svdoetinchem.nl voor een verslag + foto/diagram van de wedstrijd. ( Sorry Halbe )

Joost