Na zijn winst in het snelschaaktoernooi sprak Harry, als altijd bescheiden, bovenstaande woorden. Als ik het allemaal goed gezien heb, had hij die hulp niet echt nodig. De ene naar de andere opponent beet in het stof. Toch bleef het tot aan de slotronde spannend, omdat we nog zo 'n kanjer in de vereniging hebben: Raymond. Voor de laatste ronde had Raymond met 8 uit 8 een halve punt voorsprong op Harry. Met wit moest Harry derhalve de partij tegen Raymond winnen om met de eer te gaan strijken. Hij won en hoe ! Zeer overtuigend ( o.a. promotie tot Dame ) haalde hij de zege in de partij en daarmee ook in het toernooi binnen. Proficiat !
Na bijna 40 kampioenschappen waarbij de bedenktijd 5 minuten per speler bedroeg, was het speeltempo dit jaar 10 minuten per persoon. Persoonlijk vind ik dat een verbetering. Ik denk "iets" meer na in plaats van "door tijdnood gedwongen, doe ik maar wat " ( hoewel ik daar heel goed ik ben- zo maar wat doen …. ). En ondanks de afnemende belangstelling van de leden voor het snelle spel, ben ik er wel voor het op het programma te houden. Wanneer krijg je anders de kans om eens hartelijk over je eigen onbegrijpelijke zetten te lachen.
1 en kampioen: Harry 8 1/2 uit 9
2 Raymond 8
3 Henk O. 6 1/2
Hermann KH 6 1/2
5 Egon Gijsbers 5
6 Johan 4
7 Joost 3 1/2
8 Han 1 1/2
9 Herman D 1
10 Chris 1/2