In Memoriam
Goedemiddag Jelleke, Harry, verdere familie, vrienden en kennissen.
Ik ben Joost Pöpping, wedstrijdleider van de Terborgse schaakvereniging De Kameleon.
Ik begin met een fragment uit het wedstrijdverslag De Kameleon tegen De Elster Toren van 16 oktober 2018. We verloren die wedstrijd met 2 ½ – 5 ½ , maar dat was zeker niet aan Harry te wijten.
Harry zorgde voor het enige volle punt. Een vlotte aanvalspartij tegen een ( te ) passieve tegenstander. Speel de partij na en je komt, net als ik, tot de conclusie dat schaken heel simpel kan zijn. Achter elke zet van Harry zat een bedoeling waardoor het een heel simpele zege leek. Mooi gespeeld !
Dit heb ik toendertijd op de site geplaatst en het klopt helemaal ! Harry had een vlotte, aanvallende stijl. Bij ons onderlinge snelschaaktoernooi leverde hem dat een keer de hoofdprijs op.
Je hebt schakers en je hebt echte schakers. Harry behoorde tot die laatste categorie. Echte schakers proberen in elke stelling de optimale zet te vinden en dat lukte hem heel lang erg goed. Toen zijn ziekte erger werd, ging hem dat langzamerhand steeds moeilijker af en we konden aan hem merken hoe erg hij dat vond. Zijn geliefde schaaksport glipte hem uit de vingers. Toch heeft hij zich tot het eind voor de club ingezet. Door de hulp van chauffeur Jelleke konden we nog lang een beroep op hem doen om mee te spelen in uitwedstrijden. Veenendaal, Oosterbeek …. niets was hen beiden te veel. We hebben onze bewondering daarvoor tegenover hem uitgesproken, maar hij vond het normaal. Hij kon het schaken niet missen !
In zijn totaal is Harry ruim 3 jaar lid geweest van onze club. Ik herinner me de eerste avond in februari 2017 nog goed. Het is binnen onze club namelijk stilzwijgend de afspraak dat de wedstrijdleider de eerste partij tegen een nieuwkomer speelt. Het werd een leuke partij die Harry uiteindelijk won.
Harry speelde de Franse verdediging. Toen ik in het nagesprek hoorde dat jullie een huis in Frankrijk hadden, leek me dat een logische keuze. Vervolgens vertelde hij nog dat hij in Frankrijk 40 km heen en weer 40 terug naar de schaakclub moest rijden. Daarna wist ik zeker dat we er een echte schaker bij hadden.
Een echte schaker, een van de beste spelers van de club, een vriendelijk en sociaal mens. Nooit op de voorgrond, maar altijd bereid om ons van schaakadviezen te voorzien.
Harry bedankt voor je wijze lessen. We zullen je missen !!