Henk Oosterink
Een leuke avond. (door Joost Popping)
Verliezen en toch een leuke avond hebben ?! Mag ik dat zeggen ...... ? Ja, dat mag ik zeggen ! Het eerste team verloor weliswaar van Aalten, maar speelde toch een goede wedstrijd. Voor mij was het bovendien een topavond want Tom verraste me met het boekje" " The King 's Gambit for the aggressor. " ( "Das Konigsgambit für den erfindungsreichen Angriffsspieler ". staat er ook op. ) Schrijver Thomas Johansson en gulle gever Tom van harte bedankt !! Erg veel heb ik van de wedstrijd niet gezien, maar ik durf toch wel dit verslag te schrijven.
Tom was als eerste klaar. Met de kwaliteit achter, kon hij een vijandelijke pionnenopmars ( ondersteund door twee torens onmogelijk stoppen ). Vervolgens maakte Henk de gelijkmaker. Hij maakte gehakt van zijn opponent en kon tevreden vroeg naar bed. Johan speelde tegen Wim Geesink. Jong tegen niet meer zo jong. Het werd een gelijkopgaande strijd , remise derhalve.
De volgende beslissing liet op zch wachten. Egon kwam overdonderend uit de startblokken. Na een zet of tien had hij al 6 stukken in de strijd en zijn tegenstander slechts 2. Kat in het bakkie dacht ik in mijn naïviteit. Dat bleek ook, want Jan Heinen bevrijdde zich, zette zijn stukken op de juiste velden en haalde een verdiende remise binnen. Na afloop deed Egon de kat weer in het bakkie met de opmerking dat hij weliswaar meer ontwikkeld had, maar dat het geheel en al aan samenwerking tussen die stukken ontbrak. Zo zie je maar weer: Ik moet je er als leek niet mee bemoeien / laat het maar aan de echte schakers over.
Zelf verprutste ik de partij ( zonder dat ik er erg in had ) in 1 zet. Ik had een pion gewonnen ( dubieus plan ) en was blij dat ik mijn paard, die dat gedaan had, weer in veiligheid had gebracht. Alleen nog even een matdreiging afwenden en de pion voor was een heus feit. Voor het afwenden van mat had ik twee zetten ter beschikking. Laat ik nou net de verkeerde doen en vervolgens verrast worden door de zet b2-b4 waardoor mijn paard op c5 niet meer kon vluchten en opgepeuzeld werd. Twee pionnen had ik ter compensatie / niet genoeg helaas !
Aan bord 1 was Raymond op weg naar een sensatie. Hij speelde tegen Bert te Sligte. Een speler met een torenhoge rating die ( vrijwel ) nooit verliest. Te Sligte had in mindere ( verloren ? ) stand niet al te veel tijd meer. Wederom een kat in het bakkie. Ik durfde het bijna niet te denken. En wat doet Raymond. Hij laat zich meeslepen in het snelle spel van zijn opponent en verspeelt onnodig een pion, waarna het remise was. Jammer van die ene misser, maar verder fantastisch gespeeld Raymond !!
Groet, Joost.
P.S.: Mijn eigen kat thuis ( Romy , wel bekend bij Henk die haar een dik gedrocht heeft genoemd ) heeft een pijnlijke voorpoot. Dat wordt vandaag flink de kat vertroetelen, masseren en op haar inpraten om de moed niet op te geven. Kortom weer een drukke dag.
