Oostenwind
Dingen die verdwijnen….door Henk Oosterink
Dingen verdwijnen soms, al of niet ongemerkt. De petroleumman komt niet meer langs de deur. De vaste telefoonlijn gaat langzaam maar zeker verdwijnen. Wie kent het Davino ijs nog? Kleingeld heb ik nooit meer op zak. Maar ook in het schaken verdwijnen er dingen waar we, de ouderen in ieder geval, nog aan gewend waren.
Ik weet nog dat er stevig gerookt werd aan het bord, een ouwe man, vorige vereniging, stak af een toe een lekker sigaartje op. Tenminste, hij vond het lekker, ik ging bijna over mijn nek. De rook is gelukkig om ons hoofd verdwenen, dat zullen de meesten niet erg vinden. Maar het drinken aan het bord en dan doel ik op sterke drank, dat zie je ook niet veel meer. Nou kan het bij ons niet, of je moet, net zoals Bram, zelf iets mee nemen. Ik heb ooit sterk onder invloed een bijna briljante partij gewonnen, van een veel sterkere tegenstander. We moesten tegen Voorst of een team uit Zutphen, daar wil ik van af zijn, en we hadden niks meer te winnen of te verliezen. Het was in het denksportcentrum in Doetinchem. Mijn tegenstander kon nog kampioen worden, voor hem stond er dus het nodige op het spel.
Ik begon direct met een cola vieux en zat direct lekker in de partij. Al binnen een half uur pakte ik nummer 2, die viel ook goed en ik zat gewoon prima te schaken. Bij nummer 3 zag ik een gewaagd pionoffer, dwars door het centrum. E5 of d5, zoiets was het. Mijn tegenstander kon eigenlijk niet veel anders dan het offer aannemen en daarna brak de hel los…. Mijn stukken joegen over het bord en pakten hier en daar al wat materiaal mee, maar de clou was een geraffineerd schaakje waarna hij zijn beste stukken moest ruilen en een puinhoop overhield.
Behoorlijk gedemoraliseerd gaf hij op, met mijn lage 1500 en zijn hoge 1700 rating een verrassende zege. Hij ging naar de bar en dronk ook maar een pilsje. Ik liep als de bekende aap met 7 staarten rond de andere borden en moest constateren dat de onzen blijkbaar van de blauwe knoop waren, het ging overal mis. Hopeloos, dacht ik nog en nam nog een cola vieux. Bijna teveel want ik begon nu toch lichtjes te wankelen.
De tegenstanders werden uiteindelijk wel kampioen, en op de kampioensfoto stonden ze allemaal te lachen, behalve mijn tegenstander….
De partij had u graag gezien, ik heb hem nog wel, ergens, ik ga er naar op zoek.
Erewoord, van een dronkenlap….