Op 16 mei spelen Raymond en Joost de bekerfinale. Daarvoor moest Raymond eerst Egon onder de duim houden en Joost moest Johan afstoppen. Zoals te verwachten viel, duurde de partij tussen onze clubkampioen en de nummer twee Egon lang. En zoals ( bijna ) altijd gebeurt wist Raymond in het eindspel winnend voordeel te krijgen. Joost speelde voor het eerst in tijden weer eens naar behoren en profiteerde bovendien van een "off - day " van Johan. Zijn zege was verdiend en aan hem nu de eer Raymond in de finale tegenstand te mogen bieden. Dit is de stand na: 14) e5 ; Pf6 - d7 Joost

Nipt. Ik vind dat altijd een mooi woord om op te schrijven. Nipt aan de goede kant van de score - dat klinkt wel erg lekker. Voor de derde keer dit seizoen wonnen we met het kleinst mogelijke verschil. Juist ja - nipt ! Alle drie keer was het welverdiend en maakten we het ons onnodig moeilijk. Tegen ASV 9 was het niet anders. Jullie willen graag weten hoe het een en ander tot stand kwam ?? Lees en huiver en geniet ! Tegen kwart over tien viel de eerste beslissing. Ron wist op sluwe wijze in een pionnen + dame eindspel zijn opponent twee pionnen af te snoepen. Helaas liet hij toen de concentratie even zakken en dat gaf de ASV - er de gelegenheid met eeuwig schaak te ontsnappen. " Ik heb een dame schaak over het hoofd gezien, " aldus de ongelukkige thuisspeler. Johan kon ter elfder ure toch meespelen en dat hebben de bezoekers geweten. Net als in zijn voorgaande drie partijen zette hij een onweerstaanbare aanval op. Zijn tegenstander werd er tureluurs van en gaf na torenverlies terecht op. Johan komt nu op 4 uit 4 en is daarmee de enige speler in onze klasse met een 100% score. Verder stijgt zijn rating ( als hij ook de laatste partij wint ) waarschijnlijk tot boven de 1700 punten. Frieslan boppe. Egon speelt een ongelukkig seizoen. Gisteren was het niet anders. Op knullige wijze ( zijn woorden ) verspeelde hij een betere stelling. Tip voor hem ( van iemand die het weten kan ): Als je niet in vorm bent, speel dan sober. Moeilijk voor Egon, want hij zoekt altijd naar de beste, verrassende zet. En die vorm? Die komt wel terug! Henk en Raymond waren ongeveer tegelijkertijd klaar ( tegen 23.15 uur ). Henk had een remisestelling op het bord ( althans dat dacht hij ). Toen hij in de smiezen kreeg dat hij toch gevaar liep, was het te laat. Zijn tegenstander wist met prima spel twee verbonden vrijpionnen te krijgen, die door de loper van Henk niet gestopt konden worden. Dat kwam omdat de ASV - speler ook een loper ( van dezelfde velden als Henk ) had. Troost je Henk. Je moest tegen de beste Arnhemmer en momenteel de best scorende speler in onze klasse ( Nu 5 1/2 uit 6 ). Raymond deed het weer. Wat deed hij dan ? Hij won, vanuit het niets, een eindspel ( zie diagram ). Ik hoorde zijn tegenstander een remiseaanbod doen. Doe dat nooit tegen Raymond, daar wordt hij wakker van. Subtiel gedaan. Bleef over Tom. Hij zette al snel een koningsaanval op met h4 en g4. De rokade liet hij terecht achterwege. Zijn koning is de gehele partij niet in gevaar geweest. Tom kreeg gedurende de partij wel een probleem op te lossen: Hoe win ik een betere ( waarschijnlijk gewonnen ) stelling ? Hij had het er zichtbaar moeilijk mee. De laatste zet van zijn opponent kwam dan ook als een opluchting. Met nog ongeveer twee minuten op de klok blunderde de zwartspeler een toren weg en gaf op. Mooi voor ons. De nipte zege was binnen !! Joost

Het jaar telt 2 maanden en de vereniging is drie leden rijker !! De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Eerst kwamen Mohammad en Osama. Eerstgenoemde heeft een mooie aanvallende stijl die nog wat "roestig " is. Als die roest er eenmaal af is, kunnen we nog het een en ander van hem verwachten. Osama staat er al vanaf partij 1. Die eerste partij ging tegen Bas en werd remise. Toen dachten we al: " Nou, Osama kan een lekker potje schaken. " Niet gek gedacht, want er volgde o.a. een zeer goede vijfde plek op het toernooi in Lichtenvoorde. Vorige week wist hij Egon in de interne competitie te verslaan en pas afgelopen dinsdag kwam een ( voorlopig ? ) einde aan zijn zegetocht. Het topduel tegen Raymond werd zeer overtuigend door onze clubkampioen gewonnen. Raymond werd weer eens "gekieteld " en dan is hij tot grote daden in staat. Voorlopig blijft hij nog wel het alfa - mannetje op de apenrots. Of ..... De derde nieuweling Harry moet snode plannen hebben. Afwisselend woonachtig in Frankrijk en Dinxperlo weet hij toch de schaaksport trouw te blijven. In Frankrijk heeft hij er een rit van 40 kilometer voor over om zijn wekelijkse partij te kunnen spelen. Daarbij vergeleken is Dinxperlo - Terborg een peulenschil. Hij begon prima bij ons. Zijn eerste partij won hij van Mohammad en de tweede leverde winst op Joost op. Nog een paar zeges en hij kan tegen de toppers laten zien wat hij waard is. Tegen Joost greep hij op de 51e zet zijn kans. Won een pion en profiteerde van een blunder van Joost. Na de partij was de vraag of Joost, zonder die blunder , de stelling nog remise had kunnen houden. De beide spelers dachten van niet. De omstanders zagen daartoe nog mogelijkheden. Oordeel zelf. In de partij was Joost de kluts kwijt en verloor snel. Uit piëteit wordt dit niet getoond door de schrijver. Joost

Wat een opluchting: ik heb twee meedenkende en - schrijvende teamgenoten. Mijn bijdrage kan derhalve kort blijven. Ron en Fred worden in de verhalen niet genoemd, maar verdienen dat zeker wel. Als ik het goed gezien heb nam Ron dit keer wat minder risico. Zo ontstond er een gelijkwaardige stand en volgde een remise tegen de sterke eerste bord speler van Doesburg. Fred kwam niet goed uit de opening. Hij zette zijn loper en daardoor ook zijn toren vast door de pionnen op de verkeerde velden te plaatsen. Hij bood nog lang tegenstand en heeft weer wat bijgeleerd. Vis in Doesburg Dat was een mooie avond voor de Kameleon en ook de neutrale toeschouwer kon zijn hart ophalen. Mooiste moment van de avond was voor mij de winst tegen een op papier zware tegenstander. Dat leverde felicitaties op als ‘da’s een dikke vis die je aan de haak hebt geslagen’. Over die partij straks meer. Het mooist moment voor de Kameleon was toen bij een stand van 1,5,- 1,5 er drie afgetekende overwinningen op de resterende borden aan leken te komen. Egon strafte een hoogmoedige tegenstander, die eerder in de partij bij een lichte voorsprong een remise aanbod afwees, genadeloos af met ragfijn eindspel. Joost pareerde zonder met veel gesteun en gekreun maar toch zonder al te veel moeite een aanval die er veel gevaarlijker uitzag dan hij was. En Han hoefde alleen maar even een paard op de zwarte koning te richten en zou de buit binnenhalen. Zoals gezegd, het liep net ff anders. Han werkte zich in de tijdproblemen en was blij met een voor de tegenstander zeer onverdiende remise. Deze beweerde bij hoog en bij laag dat het echt een gelijkspel was, maar dat sloeg echt nergens op, hij stond de laatste tien zetten finaal verloren. Joost kon eveneens genoegen nemen met gelijkspel. De teamwinst was binnen. Dan mijn eigen partij. Die ging aardig gelijk op. Mijn tegenstander, een meneer op leeftijd die vroeger naar verluidt een hele hoge rating had, was erg bedachtzaam en drukte niet door toen ik wat stuntelde met een onbedoelde variant op het konings indisch. Maar zoals wel vaker bij de senioren was hij te voorzichtig, waardoor ik hem langs de a-lijn onder druk kon zetten en dreigde een belangrijke pion te winnen. In een ingewikkelde en voor mij veelbelovende stelling gaf hij op c1 een toren weg aan mijn loper die toch niet zo heel stiekem van g7 naar h6 verhuisd was. Toen gaf hij op. Dat was eigenlijk jammer, want had hij niet opgegeven, dan had ik op grootse wijze via ingewikkelde penningen, dame- en torenoffers en aftrekschaakjes zelf met hem afgerekend. Niettemin, zeer voldaan, en mooi vroeg klaar, ik kon nog wel anderhalf uur genieten van het hierboven beschreven hoogstaande spel van mijn teamgenoten. Johan Een paar woorden over mijn partij. Deze partij speelde ik met wit en kreeg een Boedapester Gambiet op het bord. In de opening koos ik voor zelden gespeelde variant. (Dat wist ik niet, maar die blijkt te bestaan zag ik thuis. Eigenlijk deed ik maar wat). Dat pakte goed uit in de vorm van een kleine ontwikkelingsvoorsprong. Zwart counterde onverwachts door een dameruil en bezorgde mij daarop een geïsoleerde pion. Die pion kon ik niet meer verdedigen. Bovendien had zwart een prachtig veld voor het paard. Zelfs zonder die pion voor zou zwart beter staan. Met een pion minder en mindere stelling werd het hard werken. Het duurde lang voordat zwart ook steekjes liet vallen. De tegenstander verzuimde het ruimtevoordeel om te zetten in winst. Langzaam werd mijn stelling wat actiever. Ik Toen mijn toren op de 7e rij kwam bood ik remise. Dat werd (terecht) geweigerd. Met nog wat schermutselingen won ik de pion terug en kon tegenspel geven. Enkele zetten later bood zwart remise aan. Die had ik kunnen accepteren, maar omdat ik het initiatief had, nog iets meer tijd had (!) en het team nog wel wat punten kon gebruiken, besloot ik om het te proberen. Al snel won ik een pion. De tijd begon te dringen en beide spelers lieten kansen liggen. Hij voor remise en ik voor de winst. Uiteindelijk besliste de extra vrijpion toch de partij. Egon Als slot de eindfase in de partij van Han. Met beide nog ongeveer anderhalve minuut op de klok is het eind verklaarbaar. Han overzag, net als Magnus Carlsen in het TATA- toernooi tegen Anish Giri, mat in 3 over het hoofd. Oordeel zelf. Han haalde met deze remise wel het beslissende halfje binnen. Joost

Laatste zaterdag in januari, die was altijd bestemd voor het Jan Lanke Toernooi. Maar de familie Lanke vond het na 25 jaar wel mooi geweest en daarom werd het toernooi omgedoopt in het Jaques Brouwer Toernooi. Traditie getrouw zijn enkele Kameleonleden vroeg uit bed gekropen en naar Lichtenvoorde afgezakt. Joost, Han en Henk van de vaste kern en Mohammad en Osama als nieuwelingen. Het waren weer de bekende gezichten die we daar tegen kwamen, een man of 40 in totaal. Alles zoals we dat al zoveel jaren gewend zijn. Onze bescheiden doelstellingen waren: een puntje of 3,5 halen en leuke potjes spelen. Uiteindelijk kwam Mohammad op 3 uit, Joost ook. Han en Henk scoorden 3,5. De verrassing was duidelijk Osama die de hele dag aan de hoogste borden speelde. Hij won onder andere van Arent Luimes (Rokade 1).Tegen de latere winnaar Rob Gerhardus stond hij zelfs dik gewonnen, maar verloor nog. Uiteindelijk kwam hij op 5 punten uit, goed voor een 5e plaats. Een mooie prestatie. Het was weer een fijn dagje.