Op deze datum speelde ik de eerste van vele partijen die nog volgen zouden tegen Hans Rexwinkel. Hans was in april lid van schaakvereniging Regina uit Gaanderen geworden en wij waren vanaf het begin onder de indruk van zijn spel. Op deze dag was het aan mij om hem eens te laten merken hoe goed de oud-gedienden van de club waren. Ik begon, ook toen al, agressief, maar in bijgaande stelling heeft dat zich tegen mij gekeerd. Hans wist wel raad met mijn spel en zette me met enkele weldoordachte zetten op mijn plaats. Na die tijd waren we goed aan elkaar gewaagd en ik schat dat ik ongeveer 35 officiële partijen tegen Hans gespeeld heb. Het was altijd een genot om met hem aan 1 tafel te zitten. Stand na: 30) Dd1 - d5 ; ............

Het Osbo-team heeft een belangrijke stap gezet in de prolongatie van het 3e klasseschap. Ons op papier iets sterkere team, wist met 4,5-1,5 te winnen in een mistig Dieren. Tom was de eerste die klaar was, hij speelde remise. Op de een of andere manier lijken zijn stellingen altijd op elkaar, hij bezit een duidelijk eigen stijl van spelen. Een zeer solide manier van spelen, die niet gauw tot wilde partijen leidt. Joost kwam al snel slechter te staan, in een Sicilliaanse partij verloor hij 2 pionnen. Zijn bezorgde blik, daar is hij goed in de laatste maanden, sprak boekdelen. Bij Ron, Raymond en Bas was nog niets in een beslissende plooi gelegd. Ikzelf besloot een pion te offeren om mijn stukken wat lucht te geven. Eens kijken wat dat ging opleveren. Joost wist met een slinkse manoeuvre zijn Dame tegenover de vijandelijke koning te krijgen, met eeuwig schaak als gevolg. Ondanks het ongevraagde commentaar van een toeschouwer, was remise onafwendbaar. Mooie ontsnapping van Joost, die nog steeds op zoek is naar de vorm van weleer. Ron kondigde aan om aan te vallen, dat is meestal een goed teken. Raymond won een pion en ging dat in een eindspel proberen te verzilveren. Van Bas’ zijn partij heb ik niet zo veel gezien, totdat ik hoorde dat hij een paard had gewonnen, even later kreeg hij er een toren bij en was de zaak klaar. Mooi dat Bas er weer bij is, later in de auto had hij het hoogste woord, we waren blij dat we hem er in Oosseld uit konden zetten. Daarna ging het snel, Raymond won en Ron’s aanval sloeg ook door. Winst was ons deel. Ik kreeg een sterke aanval op de 7e rij, maar mijn tegenstander bood remise aan, ik accepteerde dat. Thuis zag ik, dat ik mat in 2 had kunnen geven… Je kan niet alles hebben.

Hans is niet meer. Hij heeft ons weer eens verrast. Deze keer op een minder leuke manier. Hans, clubman in hart en nieren. Schaakte ooit bij Wisch, later bij Regina en mede door zijn inzet ontstond de gefuseerde vereniging De Kameleon. Zijn bijdrage aan het verenigingsleven is groot geweest. Onder andere bij voetbalvereniging De Graafschap, maar ook bij Regina en De Kameleon heeft hij zich bovengemiddeld ingezet. Voorzitter bij Regina, secretaris en wedstrijdleider bij de Kameleon. Voor zijn inzet is hij beloond met de titel erelid van s.v. De Kameleon.

Als wedstrijdleider lukte het hem om een stempel te drukken op de lotingen van de beker. Je wist dat hij wat stuurde in de loting. We lieten het toe. Het was immers niet in eigen belang, maar liefde voor de club.

Hans was ook een grote regelaar op de achtergrond. Oliebollen? Hans zorgde ervoor en kreeg ze voor een prikkie. Dat lukt ook met de bekers die aan het eind van het seizoen werden uitgereikt. “Daar zorg ik wel voor” zei Hans en op de dag van uitreiking was alles er ook, inclusief de gegraveerde plaatjes. Was Hans dan altijd zo vrolijk? Nee. Als je tegen hem schaakt , dan wil hij wel eens mopperen. Pas dan maar op en zet je schrap! Hoe meer hij klaagt, hoe dichter hij bij de overwinning is. Met een loperpaar kon hij goed uit de voeten. Velen hebben dat gemerkt. Al met al, als Hans op de club was, dan merkte je dat. Een kwinkslag hier en daar, een kort praatje of anekdote, altijd aanwezig op een bescheiden manier. Hij hoeft niet op het podium. Dat je de oliebollen lekker vond, of dat de loting weer ideaal was voor mooie partijen en veel meer van die kleine onopvallende dingen waarvan wij plezier hadden. Dáár genoot hij van. Kritiek had hij nooit. Hoewel…. Via zijn alter ego kregen we ervan langs. Jullie weten dat wel: Bennad van den Stikken Dre’j. Op een milde manier kon hij zaken aan de kaak stellen. Met een glimlach en een serieuze ondertoon. Het doel: goed voor onze vereniging. Vorig seizoen hebben we Hans wat minder gezien. Hij was thuis nodig. Begrijpen we, vanzelfsprekend. Dit seizoen pakte hij de draad weer op. Minder fanatiek, weer volop genietend. Een echte liefhebber. En nu, voor ons zo plotseling, is hij er niet meer. Bedankt fijne vent. Wij wensen Hans eeuwig schaak!  

New York: Net op tijd toonde Magnus Carlsen zijn klasse. In de 4 rapid partijen ( 25 minuten + 10 seconden per zet ), die over het wereldkampioenschap moesten beslissen, toonde hij zich superieur aan Sergey Karjakin. ( 3-1 ) In alle 4 partijen had hij winstkansen. De beslissing viel uiteindelijk in de laatste twee partijen. Zie onderstaande diagrammen. In partij 3 gaf Karjakin met de zet 1) De2 - e1 ; .............. de controle over de tweede rij op. Het werd hem onmiddellijk fataal. Partij 4 werd beslist met de - volgens commentator Jan Gustafsson - mooiste eindzet ooit in een wereldkampioenschap gespeelde beslist. Oordeel zelf !! Voor alle partijen: www.youtube.com / chess24 Veel plezier ermee. Joost Pöpping