Raymond van Gessel
Wat een opluchting: ik heb twee meedenkende en - schrijvende teamgenoten. Mijn bijdrage kan derhalve kort blijven.
Ron en Fred worden in de verhalen niet genoemd, maar verdienen dat zeker wel. Als ik het goed gezien heb nam Ron dit keer wat minder risico. Zo ontstond er een gelijkwaardige stand en volgde een remise tegen de sterke eerste bord speler van Doesburg.
Fred kwam niet goed uit de opening. Hij zette zijn loper en daardoor ook zijn toren vast door de pionnen op de verkeerde velden te plaatsen. Hij bood nog lang tegenstand en heeft weer wat bijgeleerd.
Vis in Doesburg
Dat was een mooie avond voor de Kameleon en ook de neutrale toeschouwer kon zijn hart ophalen. Mooiste moment van de avond was voor mij de winst tegen een op papier zware tegenstander. Dat leverde felicitaties op als ‘da’s een dikke vis die je aan de haak hebt geslagen’.
Over die partij straks meer. Het mooist moment voor de Kameleon was toen bij een stand van 1,5,- 1,5 er drie afgetekende overwinningen op de resterende borden aan leken te komen. Egon strafte een hoogmoedige tegenstander, die eerder in de partij bij een lichte voorsprong een remise aanbod afwees, genadeloos af met ragfijn eindspel. Joost pareerde zonder met veel gesteun en gekreun maar toch zonder al te veel moeite een aanval die er veel gevaarlijker uitzag dan hij was. En Han hoefde alleen maar even een paard op de zwarte koning te richten en zou de buit binnenhalen.
Zoals gezegd, het liep net ff anders. Han werkte zich in de tijdproblemen en was blij met een voor de tegenstander zeer onverdiende remise. Deze beweerde bij hoog en bij laag dat het echt een gelijkspel was, maar dat sloeg echt nergens op, hij stond de laatste tien zetten finaal verloren. Joost kon eveneens genoegen nemen met gelijkspel. De teamwinst was binnen.
Dan mijn eigen partij. Die ging aardig gelijk op. Mijn tegenstander, een meneer op leeftijd die vroeger naar verluidt een hele hoge rating had, was erg bedachtzaam en drukte niet door toen ik wat stuntelde met een onbedoelde variant op het konings indisch. Maar zoals wel vaker bij de senioren was hij te voorzichtig, waardoor ik hem langs de a-lijn onder druk kon zetten en dreigde een belangrijke pion te winnen. In een ingewikkelde en voor mij veelbelovende stelling gaf hij op c1 een toren weg aan mijn loper die toch niet zo heel stiekem van g7 naar h6 verhuisd was. Toen gaf hij op. Dat was eigenlijk jammer, want had hij niet opgegeven, dan had ik op grootse wijze via ingewikkelde penningen, dame- en torenoffers en aftrekschaakjes zelf met hem afgerekend.
Niettemin, zeer voldaan, en mooi vroeg klaar, ik kon nog wel anderhalf uur genieten van het hierboven beschreven hoogstaande spel van mijn teamgenoten.
Johan
Een paar woorden over mijn partij.
Deze partij speelde ik met wit en kreeg een Boedapester Gambiet op het bord.
In de opening koos ik voor zelden gespeelde variant. (Dat wist ik niet, maar die blijkt te bestaan zag ik thuis. Eigenlijk deed ik maar wat).
Dat pakte goed uit in de vorm van een kleine ontwikkelingsvoorsprong.
Zwart counterde onverwachts door een dameruil en bezorgde mij daarop een geïsoleerde pion. Die pion kon ik niet meer verdedigen. Bovendien had zwart een prachtig veld voor het paard. Zelfs zonder die pion voor zou zwart beter staan. Met een pion minder en mindere stelling werd het hard werken.
Het duurde lang voordat zwart ook steekjes liet vallen. De tegenstander verzuimde het ruimtevoordeel om te zetten in winst. Langzaam werd mijn stelling wat actiever. Ik Toen mijn toren op de 7e rij kwam bood ik remise. Dat werd (terecht) geweigerd. Met nog wat schermutselingen won ik de pion terug en kon tegenspel geven. Enkele zetten later bood zwart remise aan. Die had ik kunnen accepteren, maar omdat ik het initiatief had, nog iets meer tijd had (!) en het team nog wel wat punten kon gebruiken, besloot ik om het te proberen. Al snel won ik een pion. De tijd begon te dringen en beide spelers lieten kansen liggen. Hij voor remise en ik voor de winst. Uiteindelijk besliste de extra vrijpion toch de partij.
Egon
Als slot de eindfase in de partij van Han. Met beide nog ongeveer anderhalve minuut op de klok is het eind verklaarbaar. Han overzag, net als Magnus Carlsen in het TATA- toernooi tegen Anish Giri, mat in 3 over het hoofd.
Oordeel zelf.
Han haalde met deze remise wel het beslissende halfje binnen.
Joost