Na een kwartiertje bij de SOS- wedstrijd Doetinchem 2 - Kameleon besluit ik eens even bij de andere borden te gaan kijken. Wat schetst mijn verbazing: Fred Pronk en John staan totaal verloren. ( Na een kwartiertje …. )
Fred wordt helemaal overrompeld door een vijandelijke pionnenstorm. Voordat ik een tweede keer kan kijken is de partij al ten einde. Hoe het gegaan is weet ik niet, wel zou ik de partij graag eens zien, dan moet ik in het vervolg ook gaan stormen.
Goed in stormen is ook Fred Visschers. Zijn imposante verschijning en zijn agressieve speelstijl waren zijn tegenstander te veel. Of ze geïntimideerd was weet ik niet. Feit is wel dat ze geruisloos van het bord werd geschoven.
Fred hou vast aan je aanvallende stijl. Als buurman bij de wedstrijden kan ik er zeer van genieten !!
Ik zie jullie denken: Is John al gedesillusioneerd naar huis ? Nee, niets is minder waar. Hij staat weliswaar twee stukken achter, maar omdat zijn tegenstander niets met die voorsprong doet, kan John een verwoestende aanval opzetten. Ik zie een pion op de zevende rij - ik zie een paard dat de vijandelijke stelling is binnengedrongen. Ik zie een tegenstander die haar stukken op de onderste drie rijen heeft vastgezet. Ik zie dat John het punt binnen haalt.
Daar ben ik blij mee, want mijn stelling is op dat moment matig. ( pion achter ) Later verandert dat in een gewonnen stelling door een zeer sterke vrijpion op de a - lijn. ( Zie diagram )
Helaas haal ik weer eens twee plannen door elkaar ( met de a - pion doorlopen en de Koning in het spel brengen. Stom !!! Ik zet de Koning op een bruin veld. ) Een vaag excuus is dat ik op dat moment al twintig zetten telkens minder dan een minuut bedenktijd heb.
Na het verlies van de pion kom ik in een remise - eindspel terecht dat ik uiteindelijk geheel onnodig door tijdsoverschrijding verlies. Dus geen 3-1 of 2,5 - 1,5 maar 2-2. Ellende genoeg om weer eens ouderwets een doorwaakt nachtje mee te moeten maken.
Je staat twee pionnen achter en een verliespartij "nestelt " zich in je hoofd. Maar dan ….
Je ziet opeens de kans om de kwaliteit te winnen.
Helaas ontgaat je dat je paardensprong de f - lijn vrij geeft voor de zwarte dame !!
Voor je het beseft is je euforische gevoel weg en maakt het plaats voor diepe droefenis.
Toch weer in het valletje van Fred getrapt !!
Een week eerder speelden Joost ( wit ) en Bob onderstaand eindspel.
Mooi voorbeeld van de kracht van vrijpionnen
en het gegeven dat een koning twee verbonden vrijpionnen niet stoppen kan.
Zwart geeft op. De pion promoveert eerst, daarna die op a7. Het kost zwart de toren.
Groet,
Joost
Kameleon 1- ASV7
Op dinsdagavond 12 November ontvingen wij het 7e team van ASV (Arnhem). Gezien de ratingverschillen zou het niet moeten verbazen dat we deze wedstrijd duidelijk wisten te winnen. Maar het moet eerst maar gebeuren. Gelukkig kon Harrie ook mee doen en dat kwam zijn tegenstander snel te weten. Ik heb er geen details van, maar het ging snel en vakkundig. 1-0 voor ons. Han kwam in een onduidelijke stelling plots een stuk voor, heb ik me laten vertellen en gaf de partij niet meer weg. Dat ging lekker.
Egon was volgens mij als 3e klaar. Een ouderwetse aanval op de koning, zoals hij dat zo goed kan, leverde teveel problemen op voor zijn tegenstander. 3-0.
Hermann won ook, in de eindstelling had hij een mooie aanval op de Torens van zijn opponent. Ik meen dat hij ook al een kwaliteit voor stond (Dame tegen Toren is wel iets meer dan een kwaliteit).
Dat was de 4e. Toen was ik eindelijk aan de beurt. Over mijn partij kan ik uiteraard wel iets meer zeggen. In een Siciliaanse partij (e4, c5) kreeg Mr. Van Lotringen een aanval met Dame en Loper op h7 (mat). Dus dat moest ik eerst maar eens verhinderen. Plots mat staan, staat zo slordig. Daarna schoof de stelling dicht en besloot ik om via de open a-lijn wat te gaan duwen en trekken. Dat leverde me een pion op, en even later vielen de Loper en nog een pion van het bord. Het eindspel was voor wit niet meer te houden. Tussenstand was dus al 5-0.
Johan vocht tegen zijn eigen demonen, 7 partijen op rij verloren. Dat doet wat met je, en vooral met je rating... In een redelijk gelijke stelling kwam hij een kwaliteit voor en wist een vrij-pion te maken en die was niet meer te stoppen. Eindelijk weer winst voor deze sympathieke en getalenteerde schaker. Dat hij daarna 2x van mij verloor in een snelschaak partijtje, zegt dan weer veel over mijn talent.
Paul en Raymond waren nog bezig en dat zag er dan weer niet goed uit. Paul had ooit een Paard meer gehad, maar heeft het helemaal weg gegeven. Zijn stelling zag er niet meer uit. Koning ergens midden op het bord en de stukken op de laatste rij. Was niet meer te houden. En Raymond had een sterke tegenstander. Na een mooie combinatie stond hij plots een Paard achter, en hoewel hij het nog even probeerde, was ook dit een verloren zaak.
Al met al een degelijke overwinning.
Het achttal heeft een klinkende overwinning behaald in Oosterbeek.
Op papier was De Kameleon favoriet en dat is gebleken.
We waren er zonder Johan en Han, maar met Raymond, Joost en Fred Visschers.
Aan het eind van de avond was de stand 1½ - 6½.
Fred aan het laatste bord was al heel snel klaar. Na 25 minuten konden de stukken na een paardvork weer in de doos. De reistijd was beduidend meer dan de speeltijd. Gelukkig wel met het punt naar huis.
Buddy Holly heb ik gemist ( volgens de eerste berichten is zijn vliegtuig neergestort. Hoewel: met een privé-vliegtuig naar het buddy - toernooi in Terborg ??! Veel gekker moet het niet worden. )
Geslaagd was het jaarlijkse toernooi zeker te noemen. Drie oud-leden, zes invités en elf clubleden zorgden voor een geslaagde mix. Voor aanvang drukte wedstrijdleider Joost een ieder op het hart om de speeltijd ( 20 minuten per speler / per partij ) ook echt te gebruiken. Zijn pleidooi wierp zijn vruchten af. Er waren zelfs meerdere partijen die pas in "the dying seconds " beslist werden. Een heel verschil met vorig jaar, toen na 10 minuten een flink deel van de aanwezige schakers al weer hijgend van opwinding om de geplaagde wedstrijdleider heen stonden. Klaar voor de volgende partij. Gespeeld werd er in zes drietallen. Al snel bleek dat voorzitter Egon de beste secondanten meegebracht had. In zijn team bleven Joost van Winsen ( in het recente verleden meervoudig clubkampioen ) en Arie Schouten ( een stadse, maar dat zei hem vergeven ) met drie uit drie ongeslagen. Egon morste wel een punt en zodoende eindigde het drietal op acht bordpunten. Genoeg voor de hoofdprijs: Een biertje aan de bar. Behalve voor Arie, want die moest nog rijden. Dat werd derhalve de ….ste koffie van de avond. Het beste van de avond was de mogelijkheid dat we binnenkort een nieuw lid aan onze boezem kunnen drukken. Zo niet, dan proberen we het volgend seizoen weer.
Joost