De bekerwedstrijd is een afvalrace, na de eerste ronde is de helft al kansloos en na de tweede ronde is driekwart al uitgeschakeld. Het verhaal gaat altijd dat de beker zijn 'speciale charmes' heeft. Volgens de Duitsers hebben bekerwedstrijden hun eigen wetten, kleintjes winnen soms van de groten. Bij onze bekerstrijd is daar bijna geen sprake van, er zijn weinig verrassingen te noteren. Als er al een 'kleintje' ver komt, ligt dat meestal aan een gunstige loting. Na de tweede ronde spelen de meeste leden dan ook in de speciale competitie, en dat die niet zo erg leeft, is te zien aan de vaak lagere opkomst. Ook is de speelzaal vaak om half 11 al leeg, hetgeen een weinig inspirerende ambiance is voor diegenen die nog spelen. Zoals ik afgelopen dinsdag mocht ervaren. Ook is het voor spelers die niet altijd kunnen een mission impossible om ver te komen, omdat je altijd wel een ronde moet missen en er dan meteen uit ligt. Door de grote krachtsverschillen, zijn de bekerpartijen vaak ook weinig spannend. Het zijn meestal veegpartijen, wie beleeft er spelvreugde aan een kansloze nederlaag of aan een winstpartij die zonder veel inspanning tot stand komt? Kortom er hapert nog wel iets aan die beker, is mijn idee. Blijkbaar vinden de meeste leden het spelen in de interne competitie dan ook spannender. Ze ervaren het als uitdagender dan het spelen in de  speciale competitie. Daarom kun je de vraag stellen: wat moeten we met die beker?  Ik  wil hier enkele opties geven, de een wat serieuzer dan de andere. Omdat Raymond bijna altijd de beker wint, loten we wie van ons tegen hem in de finale mag spelen. Dat scheelt een ronde of 3. Die kunnen we dan weer gebruiken voor de interne. Ook kunnen we de beker schrappen en de interne opwaarderen met  finalerondes. Een soort play off systeem. Daarbij speelt men nog 2 keer tegen  tegenstanders  die boven of onder hen op de ranglijst staan. Het is dan nog mogelijk om wat te klimmen, of te zakken. Misschien heeft iemand anders betere ideeën, laat ze maar  komen, de discussie is geopend.

In de inhaalpartij Oosterink-Berendsen kwam een aardig eindspel voor:

In de inhaalpartij Oosterink-Berendsen kwam een aardig eindspel voor:

In de inhaalpartij Oosterink-Berendsen kwam een aardig eindspel voor:

[caption id="attachment_867" align="alignleft" width="300" caption="Poster van de musical."][/caption] Joost Pöpping is niet alleen een geweldige schaker, hij blijkt ook nog andere talenten te hebben. Volgende week hoopt hij zijn debuut in een echte musical te maken. Vrijdagavond gaat de musical "Bulletje de beer" in première en Joost zal daarin een prominente rol spelen. Wie had dat gedacht ! Ik had een kort gesprek met Joost. Hoe ben jij in die musical verzeilt geraakt ? Joost:'Een jaar of wat geleden sprak ik met een collega en die zei dat hij een kindermusical had geschreven. Die was gebaseerd op het boek 'Bulletje de beer' van de Engelse schrijfster Joan Mcfarlane. Hij vroeg me om wat teksten te helpen vertalen en van het een kwam het ander. Uiteindelijk hebben we samen de teksten  geschreven en de muziek is gemaakt door de bekende Achterhoekse liedjesmaker Ben Klein Holte.' Maar je speelt zelf ook mee ? Joost:' Dat was niet de bedoeling, maar de acteur die de rol van Bruun zou spelen, heeft last van een hernia en dus moest er iemand in vallen. Dat werd ik dus. Bruun is overigens de vader van Bulletje de beer, en die speelt de echte hoofdrol, ik ben maar een bij-figuur.' Je hebt er zelfs danslessen voor genomen, hoorde ik ? Joost:' Ja, ik heb enkele lessen gehad van Berta Huls, maar dat dansen van mij stelt niets voor. Bovendien draag ik een berenpak, anders had ik het nooit gedurfd.' En je zingt ook nog ? Joost:'Ach, je kan het geen zingen noemen, het is meer in de microfoon brommen. Stel je er niet teveel van voor, ik ben maar een amateur. Maar de voorstelling is erg leuk geworden. En voor de Kameleonleden heb ik nog wel wat vrijkaartjes, dus wie er heen wil, kan me even mailen. Het begint om 20.00  uur en is in de kleine zaal van de DRU.'