Zoals een grote broer betaamt moet hij af en toe zijn kleine broertje op het goede spoor zetten. Zo gezegd, zo gedaan !! Het 1e team speelde maandag een gedegen wedstrijd tijdens de slotronde in Almen. Tegenstander was “Ron ’s Boys” uit Duiven. Dit zestal had al voor aanvang een verrassing in petto. Op slinkse wijze hadden ze het wedstrijdformulier omgevouwen, zodat wij bij het invullen hun namen niet konden zien. Ik vermoed dat Ron dit had bedacht. Hij had zichzelf op bord 2 geposteerd en hoopte op een ontmoeting met onze 2e bordspeler Egon. “ Kan ik hebben ! “ , zal hij ongetwijfeld gedacht hebben. Vijf minuten later sloeg zijn hoop in ontzetting om. Wat bleek ! Door het ontbreken van kopman Raymond hadden wij 2 wijzigingen doorgevoerd. Egon zat nu op bord 1 en Joost op 2. Bij het terugvouwen van het papier openbaarde deze keiharde waarheid zich aan Ron. Wat een rustige avond had moeten worden, veranderde in een klap in een worsteling op leven en dood. Na het openingswoord ging Johan als een speer van start. Het leek wel of hij iets goed te maken had na de vorige ronde. Bij de overige partijen was nog niet veel te beleven. Han en Henk kwamen na 2 uur remise overeen met de WDC – spelers. Henk had zich ingehouden/gespaard voor de grote botsing op vrijdag. Johan had ondertussen al gewonnen. Egon had een “op een koningsaanval lijkende “ stelling op het bord. Joost worstelde met 2 lopers en een paard tegen 2 paarden en een loper van Ron. Bas stond prima en …. zelfs op de klok had hij minder tijd verbruikt. Uiteindelijk won Bas en speelden Egon en Joost remise. ( 4-2 derhalve. ) Als alle seizoensgegevens bekend zijn, zal ik een grondige analyse publiceren. Heren van het eerste: Maak de borst maar vast nat ! Jullie zullen ongenadig voor de broek krijgen. Wel verdiend na dit matige seizoen. En wat het kleine broertje betreft: Handhaving tilt jullie ver boven de grote broer uit. Jullie indeling was zo veel zwaarder en dan is lijfsbehoud een topprestatie. Succes in Velp !! Hierbij al wel dank aan de invallers: Henk 2x / Tom en Tinus. De vaste spelers bedankt voor de getoonde inzet !! Groet, Joost ( Teamleider 1e team )

 Zoals een grote broer betaamt moet hij af en toe zijn kleine broertje op het goede spoor zetten. Zo gezegd, zo gedaan !! Het 1e team speelde maandag een gedegen wedstrijd tijdens de slotronde in Almen. Tegenstander was “Ron ’s Boys” uit Duiven. Dit zestal had al voor aanvang een verrassing in petto. Op slinkse wijze hadden ze het wedstrijdformulier omgevouwen, zodat wij bij het invullen hun namen niet konden zien. Ik vermoed dat Ron dit had bedacht. Hij had zichzelf op bord 2 geposteerd en hoopte op een ontmoeting met onze 2e bordspeler Egon. “ Kan ik hebben ! “ , zal hij ongetwijfeld gedacht hebben. Vijf minuten later sloeg zijn hoop in ontzetting om. Wat bleek ! Door het ontbreken van kopman Raymond hadden wij 2 wijzigingen doorgevoerd. Egon zat nu op bord 1 en Joost op 2. Bij het terugvouwen van het papier openbaarde deze keiharde waarheid zich aan Ron. Wat een rustige avond had moeten worden, veranderde in een klap in een worsteling op leven en dood. Na het openingswoord ging Johan als een speer van start. Het leek wel of hij iets goed te maken had na de vorige ronde. Bij de overige partijen was nog niet veel te beleven. Han en Henk kwamen na 2 uur remise overeen met de WDC – spelers. Henk had zich ingehouden/gespaard voor de grote botsing op vrijdag. Johan had ondertussen al gewonnen. Egon had een “op een koningsaanval lijkende “ stelling op het bord. Joost worstelde met 2 lopers en een paard tegen 2 paarden en een loper van Ron. Bas stond prima en …. zelfs op de klok had hij minder tijd verbruikt. Uiteindelijk won Bas en speelden Egon en Joost remise. ( 4-2 derhalve. ) Als alle seizoensgegevens bekend zijn, zal ik een grondige analyse publiceren. Heren van het eerste: Maak de borst maar vast nat ! Jullie zullen ongenadig voor de broek krijgen. Wel verdiend na dit matige seizoen. En wat het kleine broertje betreft: Handhaving tilt jullie ver boven de grote broer uit. Jullie indeling was zo veel zwaarder en dan is lijfsbehoud een topprestatie. Succes in Velp !! Hierbij al wel dank aan de invallers: Henk 2x / Tom en Tinus. De vaste spelers bedankt voor de getoonde inzet !! Groet, Joost ( Teamleider 1e team )

Het is 1-1. Tinus wint knap. Er speelde naast ons een kerkkoor met een geluid in onze speelruimte van zeker meer dan 60 dB. Ik kon mij dan ook niet concentreren. Mijn tegenstander Subara timmerde af en toe met de vuist op tafel en maande mij tot zetten. Ik liep er totaal in vast. Zo kan een computer ook vastlopen door teveel informatie of aandachtvragende impulsen. Ik wil voorlopig even niets van schaken horen of zien. De tijd heelt alle wonden. Herman.

In Almen is het de Kameleon gelukt om van WDC te winnen met 2-4 De uitslagen waren: R. Whiteley - Egon 0,5-0,5 R.Berendsen- Joost 0,5-0,5 T.Wolters- Han 0,5-0,5 G.Arends- Henk 0,5-0,5 W.Groeneveld- Bas 0-1 P.van Zoest - Johan 0-1 Het verslag volgt binnenkort door de teamleider.

De bekerwedstrijd is een afvalrace, na de eerste ronde is de helft al kansloos en na de tweede ronde is driekwart al uitgeschakeld. Het verhaal gaat altijd dat de beker zijn 'speciale charmes' heeft. Volgens de Duitsers hebben bekerwedstrijden hun eigen wetten, kleintjes winnen soms van de groten. Bij onze bekerstrijd is daar bijna geen sprake van, er zijn weinig verrassingen te noteren. Als er al een 'kleintje' ver komt, ligt dat meestal aan een gunstige loting. Na de tweede ronde spelen de meeste leden dan ook in de speciale competitie, en dat die niet zo erg leeft, is te zien aan de vaak lagere opkomst. Ook is de speelzaal vaak om half 11 al leeg, hetgeen een weinig inspirerende ambiance is voor diegenen die nog spelen. Zoals ik afgelopen dinsdag mocht ervaren. Ook is het voor spelers die niet altijd kunnen een mission impossible om ver te komen, omdat je altijd wel een ronde moet missen en er dan meteen uit ligt. Door de grote krachtsverschillen, zijn de bekerpartijen vaak ook weinig spannend. Het zijn meestal veegpartijen, wie beleeft er spelvreugde aan een kansloze nederlaag of aan een winstpartij die zonder veel inspanning tot stand komt? Kortom er hapert nog wel iets aan die beker, is mijn idee. Blijkbaar vinden de meeste leden het spelen in de interne competitie dan ook spannender. Ze ervaren het als uitdagender dan het spelen in de  speciale competitie. Daarom kun je de vraag stellen: wat moeten we met die beker?  Ik  wil hier enkele opties geven, de een wat serieuzer dan de andere. Omdat Raymond bijna altijd de beker wint, loten we wie van ons tegen hem in de finale mag spelen. Dat scheelt een ronde of 3. Die kunnen we dan weer gebruiken voor de interne. Ook kunnen we de beker schrappen en de interne opwaarderen met  finalerondes. Een soort play off systeem. Daarbij speelt men nog 2 keer tegen  tegenstanders  die boven of onder hen op de ranglijst staan. Het is dan nog mogelijk om wat te klimmen, of te zakken. Misschien heeft iemand anders betere ideeën, laat ze maar  komen, de discussie is geopend.