Omdat er nog een aantal e-tickets op moesten, besloten mijn broer met vrouw en kind en ondergetekende om maar eens richting zee te gaan. Prima weer voor een korte strandwandeling, er stond echter wel een strakke oostenwind. Die dreef ons naar het Tata-steel schaaktoernooi. We waren er op de laatste dag en zagen hoe de matadoren een voor een op kwamen dagen. Een goed moment voor wat foto's.
Het Jan lanke toernooi in Lichtenvoorde trok dit jaar 43 schakers en schaakster naar Het Zwaantje. Dit traditionele toernooi beleeft al zijn 21ste editie en al even zo vele keren was er een delegatie van de Kameleon aanwezig. Wacht even...dit kan niet, want we bestaan pas 12,5 jaar. Maar goed, we waren er al vaak bij en ook dit jaar namen we weer met plezier deel. Het toernooi kent namelijk een hoog gezelligheidsgehalte. Zeven Kameleonezen gaven acte de presence, te weten: Joost P.,Tinus, Han, Hans, Egon, Henk en Chris. De een met wat meer ambitie dan de ander, maar allen met de vaste wil om eruit te halen wat er in zat.
Tinus kwam het beste uit de startblokken, maar kreeg daarna met grotere weerstand te maken. Ook goede starters waren Han,Egon en Joost. Voor de rest was het sappelen geblazen. Er werden flink wat onderlinge duels uitgevochten, helaas staan de uitslagen me niet meer zo bij. Ik zelf mocht het onder andere tegen Hans opnemen. Spelen tegen Hans is een flinke opgave, hij geeft voortdurend commentaar op de partij, en dat leidt nogal eens af. Zo wist hij een glad verloren stelling met een stuk minder, al kletsend, nog te redden. Dat roept uiteraard om wraak, en dat zal er vroeg of laat ook wel van komen, hoop ik.
Ondertussen gingen Joost en Egon stug door met puntjes pakken, klasse verraadt zich nu eenmaal niet. Waarom ik dan ook maar 3 punten wist te scoren, is me dan ook een raadsel. Ook Chris wist zijn puntjes te pakken, al moest hij zijn tegenstander dan wel door de klok jassen. Maar een punt is een punt. Tinus speelde een zeer degelijk toernooi en wist een 50% score te behalen, netjes! Egon liep tegen zijn beperkingen aan en kwam uiteindelijk niet verder dan 3 punten, voor iemand met zijn capaciteiten is dat waarschijnlijk wel het maximaal haalbare...Dat geldt uiteraard in nog meerdere mate voor ondergetekende.
Chris kwam op 2 punten uit en dat is voor hem ook een goede score. Han haalde er ook 3,5 en was daar content mee. Hans kwam ook uit op dat puntenaantal, en daar zit een bye bij ( gratis punt omdat er een oneven aantal spelers was). Dus eigenlijk heeft hij er maar 2,5 en dat past beter bij hem...
Joost was de beste van ons met 4 punten, hij speelde tegen een aantal sterke spelers en mag op een knap toernooi terug kijken. Al met al was het weer een plezierige dag en volgend jaar zijn we er hopelijk ook weer allemaal bij.
Henk Oosterink
Door Joost "met puntjes op de o" Popping.
Het wonder is geschied ! Onze grote leider Marga Jong Oen is weer terug ! De grote leider die bloemen doet bloeien bij 20 graden vorst, die kan schaken zoals geen enkel ander sterfelijk wezen dat kan, is terug. Na drie weken rouw kunnen wij weer genieten van haar stralende zon. Vele tranen hebben wij geplengd bij de gedachte dat wij voor altijd afscheid hadden moeten nemen van het licht in ons leven. Gehuild hebben wij bij haar computer, waar zij altijd literaire hoogstandjes opstelde die ons allen in een staat van verrukking brachten. Gehuild hebben wij op de looproute die zij altijd nam. Bij het koffiezetapparaat waar zij altijd het lekkerste zwarte goud maakte dat ik ooit geproefd heb. Maar ..... heeft een ieder van ons wel genoeg compassie met de grote leider getoond ??
Al weken heb ik Lion en John niet meer gezien. En ook Joost van Winsen en Gerhard waren er niet. Hebben zij hun verdiende straf gekregen ??
Zoals een groot leider betaamd, nam zij onmiddellijk weer het heft in handen door ons, voor aanvang van de wedstrijden, op moederlijke manier toe te spreken. Zij schetste gouden landschappen waarin wij tot onze beste prestaties zouden komen. Voor Joost Pöpping, die desondanks niet verder kwam dan remise ( zie onder ) wachten nu ongetwijfeld zware tijden.
In de marge van dit goddelijke gebeuren werden de resterende twee partijen van de wedstrijd De Kameleon 1 - Doetinchem 3 gespeeld. ( Tussenstand 2 1/2 - 1 1/2 ) Zowel Joost Pöpping als invaller Tinus Gaastra namen achter de witte stukken plaats. Tinus nam al snel het initiatief en middels een vorkje won hij zijn eerste stuk. Er zouden er nog enkele volgen. Tinus kon het zich zelfs veroorloven om heel lang zijn loper op f1 niet te gebruiken en daardoor ook niet kort te rokeren. Op bord 4 werd meer naar de escapades van Tinus gekeken, dan naar de eigen stellingen. Joost zette een aanval op ( noblesse oblige - n 'est ce pas ! ), maar het zag er dreigender uit dan het was.
Toen Tinus zijn partij won, bood Doetinchemspeler Gertjan Zonneveld onmiddellijk remise aan. Ik accepteerde dankbaar, want ik had te veel naar bord 6 gekeken en daardoor een flinke fout gemaakt, waardoor ik de partij nog had kunnen verliezen. Einduitslag = 4-2. We zijn veilig !!
Door Joost "met puntjes op de o" Popping.
Het wonder is geschied ! Onze grote leider Marga Jong Oen is weer terug ! De grote leider die bloemen doet bloeien bij 20 graden vorst, die kan schaken zoals geen enkel ander sterfelijk wezen dat kan, is terug. Na drie weken rouw kunnen wij weer genieten van haar stralende zon. Vele tranen hebben wij geplengd bij de gedachte dat wij voor altijd afscheid hadden moeten nemen van het licht in ons leven. Gehuild hebben wij bij haar computer, waar zij altijd literaire hoogstandjes opstelde die ons allen in een staat van verrukking brachten. Gehuild hebben wij op de looproute die zij altijd nam. Bij het koffiezetapparaat waar zij altijd het lekkerste zwarte goud maakte dat ik ooit geproefd heb. Maar ..... heeft een ieder van ons wel genoeg compassie met de grote leider getoond ??
Al weken heb ik Lion en John niet meer gezien. En ook Joost van Winsen en Gerhard waren er niet. Hebben zij hun verdiende straf gekregen ??
Zoals een groot leider betaamd, nam zij onmiddellijk weer het heft in handen door ons, voor aanvang van de wedstrijden, op moederlijke manier toe te spreken. Zij schetste gouden landschappen waarin wij tot onze beste prestaties zouden komen. Voor Joost Pöpping, die desondanks niet verder kwam dan remise ( zie onder ) wachten nu ongetwijfeld zware tijden.
In de marge van dit goddelijke gebeuren werden de resterende twee partijen van de wedstrijd De Kameleon 1 - Doetinchem 3 gespeeld. ( Tussenstand 2 1/2 - 1 1/2 ) Zowel Joost Pöpping als invaller Tinus Gaastra namen achter de witte stukken plaats. Tinus nam al snel het initiatief en middels een vorkje won hij zijn eerste stuk. Er zouden er nog enkele volgen. Tinus kon het zich zelfs veroorloven om heel lang zijn loper op f1 niet te gebruiken en daardoor ook niet kort te rokeren. Op bord 4 werd meer naar de escapades van Tinus gekeken, dan naar de eigen stellingen. Joost zette een aanval op ( noblesse oblige - n 'est ce pas ! ), maar het zag er dreigender uit dan het was.
Toen Tinus zijn partij won, bood Doetinchemspeler Gertjan Zonneveld onmiddellijk remise aan. Ik accepteerde dankbaar, want ik had te veel naar bord 6 gekeken en daardoor een flinke fout gemaakt, waardoor ik de partij nog had kunnen verliezen. Einduitslag = 4-2. We zijn veilig !!
Verslag van Tinus Gaastra
Dinsdag 10 januari speelden we onze eerste OSBO wedstrijd in het nieuwe jaar in en tegen Zevenaar. Dit tweede team had tot nu toe alles gewonnen en we maakten ons dan ook niet veel illusies, te meer dat we al met een 1- 0 achterstand begonnen, omdat Bram op het laatste moment verhinderd was om mee te doen en helaas lukte het de wedstrijdleider niet meer, om een vervanger op te snorren.
Herman en Tom waren beide ongeveer tegelijkertijd klaar: twee remises en voor zover ik het op afstand heb kunnen bekijken, is het evenwicht in beide partijen nooit verstoord geweest. Een knappe prestatie, omdat de ratings van de tegenstanders aanzienlijk hoger zijn! Han speelde een ingewikkelde partij, tegen een opponent die ik achteraf hoorde zeggen: “ik was te veel met mijn eigen plan bezig”. Wellicht daardoor overzag hij een “vorkje”en dit kostte hem een kwaliteit. Dit was voor hem het begin van het einde en in betrekkelijk korte tijd haalde Han vervolgens de buit binnen. Tussenstand 2 – 2!
Fred speelde een partij met wisselende kansen; aanvankelijk zag het er voor hem niet goed uit. Hij raakte een aantal pionnen achter, maar hij wist tegenkansen te creëren en zijn tegenstander werd enigszins zenuwachtig. Uiteindelijk besloten beide spelers “opgelucht” tot een remise. Dit betekende, dat alles afhing van uw verslaggever. De rating van mijn tegenstander was zo’n 150 punten hoger en helaas was dit ook te zien tijdens deze partij. Na een foute 5e zet met als gevolg een ongelukkige penning etc.. ben ik nooit meer onder de druk vandaan gekomen en na heel wat geworstel volgde er onherroepelijk een capitulatie van mijn kant. Eindstand dus 3,5 – 2,5 in het voordeel van Zevenaar 2. Op 14 februari is er een nieuwe ronde met nieuwe kansen als we aan moeten treden tegen Doetinchem 3.
