Fred Pronk
| Wazzen wi´j net zo´n bietjen gewend an de rös, kump ter in ene een briefken van de klup woarin stong daw op mossen kommen draven veur de joarvegadering. Das weer tiepies un hoogtepunt veur ut bestuur. Op zukke dagen zitten ze allemoals op een riege met ut gezig naor ut gewone volk belangriek te zun. Veurig jaor hek ter al veur gewaarschouwd dat atter een statsen de baas wier binnen de kötste keren alle boeren, zoas die ut gewone volk nuumen, uutgederangeert zollen worren. En of ik geliek gekregen heb mo´j maor is goan kieken wie of ter achter de bestuurderstoafel zitten. Ik vret un bessem ak ut vekeerd heb. Affijn, ik heur ut wel un keer want eiges gao ik natuurluk niet. Ik waar mien wel. | Met al die statsen köj gin ens meer fatsoenluk plat praoten. Begriep mien goed, ik hep niks tegen die keals eiges. Dat bunt bes wel goeie luu moar zo gauw at ze de baas können spöllen bunt ze zich eiges niet meer. Loat ze gewodden. Moar at ze in mien ogen een keer un goeie beurt willen maken dat motten ze zig geliek noa de vergadering een emmer ieskold water oaver de pokkel loaten goojen. Dat doet al die grote luuj tegeswoordeg. Dan rigt ik meteen een fenklup op. “He´j wieters niks te vetellen?” heur ik ow afvroagen. Nee, dus. Bi´j den klup is niks te beleaven. Ut enige hoogtepunt ellek joar is dat ze alweer niet gedegeradeert zun. At ter weer wat bezunders is zak ik ut owleu laoten wetten. |
