De stelling na Txd4.

Door Joost Pöpping. Waren het in de vorige thuiswedstrijd tegen Zevenaar nog meerdere giebelende meiden die we, met een flinke dosis fantasie als "heite stukken" zouden kunnen kwalificeren, dit keer was er iets geheel anders aan de hand. Bij het opruimen van de stukken van Henk (de houten stukken) verbrandde ik bijna mijn hand. Henk bleek met zoveel vuur gespeeld te hebben, dat dat aan vooral de Dame te merken was. De Dame had immers voor de beslissing in de partij gezorgd (Dc5 als ik me niet vergis). "Ik heb vanavond niets gemist ", woorden vol zelfvertrouwen van Henk. Geen wonder als je 's middags de zetten van de gespeelde opening nog via You Tube hebt bekeken. Henk, graag je eigen inzichten hierover !! Henk won en zorgde voor een 3 1/2 - 1/2 tussenstand. Ron en Maarten waren (net als in Lichtenvoorde) als eersten klaar. De uitkomst van hun partijen was geheel anders dan in de keistad. Ron speelde tegen de Joker van Voorst en moest flink aan de bak om te winnen. Het eind was mooi. De overbelaste Koning van de Voorst-speelster kon het niet meer aan. Een stuk kon ze nog wel dekken - twee niet. Stukverlies derhalve en partijverlies. Maarten domineerde zijn partij. Eerst won hij twee pionnen, toen nog een stuk en een Kwaliteit. Niet verwonderlijk dat zijn tegenstander het toen wel genoeg vond. Han kwam, na twee overwinningen, tot een degelijke remise. In de eindstelling had hij een toren / twee lopers / vijf pionnen en een Koning. Zijn opponent had een toren / twee paarden / vijf pionnen en een Koning. Beter voor Han leek - niettemin remise terecht. Remise wilde Egon ook en bood het aan. Zijn tegenstander wilde eerst weten hoe het op de andere borden ging en nam "een time - out " . Hij wachtte ruim een half uur en wees vervolgens het remiseaanbod van Egon af. Een uurtje later kwam het er toch van - de wedstrijd was al in ons voordeel beslist. Raymond was lang bezig maar zorgde voor een snel en prachtig eind. Hij bracht toren, paard en loper in stelling en bouwde een matstelling op. Graag een diagram, zoals beloofd. 1. Raymond - H. Schurink 1-0 2. Ron - E. Konijnenberg 1-0 3. Maarten - M. Jansen 1-0 4. Egon - J. Eekhuis remise 5. Henk - D. Hoekman 1-0 6. Han - K, van 't Hazeveld remise

Door Joost Pöpping Dit verslag gaat over de schaakwedstrijd Rokade 2 - Kameleon. Ik vermeld het hier maar, want ik heb bijna niets van de andere partijen gezien, het is dus mogelijk dat u - als niets vermoedende lezer - denkt, waar gaat dit over ? De avond begon op de parkeerplaats bij de woning van Henk. Na een lange worsteling met doekjes en een trekker om de ramen van de auto vrij van condens te krijgen, kon de reis beginnen. Henk begon onmiddellijk te vertellen hoeveel ( vooral ) fietsers hij op het eerste kruispunt waar we overheen kwamen bijna omver had gereden. Op deze avond viel er niet te scoren - we hadden vrij baan. In Lichtenvoorde aangekomen vonden we nieuwe beren op ons pad. Het vinden van een parkeerplaats was een crime. Op een donderdagavond bevindt "tout" Lichtenvoorde zich blijkbaar op het voetbalveld. Ze komen ook allemaal met de auto, zodat er voor ons na enig zoeken nog net een plekje resteerde. Vervolgens de speelzaal zoeken: Na drie ingangen geprobeerd te hebben was het kassa. De tweede deur rechts. Eenmaal geopend zag ik Han en Ron - keurig op tijd, zoals altijd. Dat gold later ook voor Maarten en Egon. De wedstrijd kan beginnen: Maarten is binnen het uur klaar. Gewonnen zou je denken, maar nee. Er is "iets " mis gegaan. "Iets " met de dame, meen ik me te herinneren. Zijn opponent vertelt dat hij die middag de volgende opening heeft voorbereid: 1.) d4 ; e5 2.) dxe5 ; ... Blijkbaar heeft het geholpen. Han wint op zijn karakteristieke manier. Vanuit een onooglijke opening toeslaan. "Dat paard moet ook maar eens meedoen ", hoorde ik hem op een gegeven moment zeggen. Kort daarna was het afgelopen. Kwam dat door dat paard ?? Egon denkt weer in het tempo van een grootmeester. Ik zag Carlsen ook een half uur over de zet Pd7 - e5 denken. Had ik natuurlijk al meteen gezien. Tegenstander Hahne stelt remise voor en Egon komt (keurig) aan de wedstrijdleider (mij) vragen of dat mag. Zoals jullie uit het voorgaande kunnen afleiden zeg ik dat ik dat niet weet, waarmee ik bedoel kijk even rond. Een seconde later is het remise. Terecht, vastgeschoven stelling. Bij Ron gaat "iets "mis. Ik kijk en zie een gecompliceerde stelling / ik kijk een kwartier later en zie een stelling waarin Ron een toren achter staat. Blunder, offer, niet doorgeslagen aanval .... Ik weet het niet. Henk speelt een partij uit een stuk. Geen domme zetten (doet hij ook nooit) - met als gevolg dat tegenstander Eisink liefst twee stukken achter raakt. Zelf speel ik een leuke, spannende partij. Mijn aanval komt een heel eind, maar .... ( jullie voelen hem al aankomen ) niet ver genoeg. Ik blijf het geofferde stuk achter en met een 2 1/2 - 2 1/2 tussenstand ben je dan de lul. Je moet remise houden in een stand waarin dat niet kan. Manmoedig probeer ik eeuwig schaak en zelf ben ik 1 zet verwijderd van mat in 1. Helaas ben ik in die stelling niet aan zet, maar iemand heeft ooit bedacht dat je niet twee zetten achter elkaar mag doen. Derhalve ga ik zelf mat en krijg vervolgens een lading schakers over me heen die het allemaal beter gezien hebben. De terugweg: Je had direct h6 moeten spelen, dan was het mat geweest. Met deze woorden bezorgt Henk me een beroerde terugreis. Ik probeer nog: Nee, want zwart had nog Df6 achter de hand. Henk blijft bij zijn mening en ik zie me bij thuiskomst genoodzaakt het bord + stukken te pakken en de kritieke stelling op te zetten. Mat was het niet, wel had ik in die stelling in moeten zien dat de aanval niet doorslaat en (na afruil) met een mindere stelling genoegen moeten nemen. Dit is een interactief verslag. graag commentaar van de betrokkenen. Henk: Tja, het was inderdaad geen mat na h6, maar je had het toch moeten doen. Volgende keer beter.Dat ik nooit domme zetten doe? Vorige keer anders wel, zeeeeer domme zet gedaan. Dit keer had ik meer geluk. Jammer dat we verloren, maar toch leuk geschaakt.

Door Joost Pöpping. Na het overweldigende succes van mijn vorige bijdrage ( K,T,P ) blijf ik bij de ´letterformule´. Dit keer de LL ´s, volgende keer misschien de DD ´s (Dartele Dames) of PP ´s (Parmantige Paarden).

Verslag van Joost Pöpping. Drie genoemde stukken plus een remise van Tom brachten ons de zege in de eerste OSBO - wedstrijd van het seizoen. ( 3 1/2 - 2 1/2 tegen Zevenaar 3 ) Het kan niet anders dat ik met bovenstaande, pakkende kop van het artikel jullie nieuwsgierigheid tot het uiterste prikkel, derhalve een verslag. De pion: Op bord 2 debuteerde Maarten Marneth. Nu Gendringen geen OSBO meer speelt, doet Maarten bij ons mee. Intern speelt hij wel bij Gendringen. Zowel op als naast het bord is hij een geweldige aanwinst voor het team. In de eerste wedstrijd liet hij onmiddellijk zien dat we nog menig punt van hem kunnen verwachten. Met een haarfijne combinatie zorgde hij ervoor dat zijn tegenstander Dame en paard achter elkaar kreeg te staan. Door vervolgens de gememoreerde PION op te schuiven, viel Maarten het paard aan. Maarten had perfect gezien dat het paard niet weg kon, omdat anders de ongedekte vijandige dame door zijn eigen dame geslagen kon worden. Stuk voor - winst binnen. Het paard: Aanvalluh .... Wat Oranje niet ( meer ) kan, kan Ron als geen ander. Vanaf het begin pakte hij het initiatief en gaf hij zijn opponent geen kans zich te ontwikkelen. Aan de rokade kwam de Zevenaarspeler niet toe en dat was in de eindstand te zien. Een eindstand waarvoor ik wel een paar biertjes over heb om die op mijn bord te krijgen. Wat zag Ron ? De witte koning die omringd door zijn eigen stukken midden op het bord staat. Wat deed Ron ? Hij pakte zijn paard ( zie kop boven artikel ) en zette wit mat. Een mooie penning zorgde ervoor dat dit kon. Stikmat derhalve. De toren: Zoals bekend is Han het beste als je hem onder druk zet. Tegenstander Wiellie Evers wist het blijkbaar niet. Hij bouwde een prima stelling op met een matdreiging door loper en dame. Beslissend was het niet. Han kwam er toch nog vrij gemakkelijk uit en kon op een gegeven moment mat in twee geven. De aanwezigen in de zaal hadden het snel gezien en dromden in grote aantallen om het bord. Mocht Han het niet gezien hebben, dan moet er hierdoor toch een lichtje bij hem zijn gaan branden. Vanzelfsprekend zag hij het wel en mocht de toren ( zie kop artikel ) de genadeklap uitdelen. De remise: Tom heeft zich ontwikkeld tot de remisekoning van het team. Waar hij bij interne wedstrijden op zoek is naar de winst, neemt hij bij OSBO - wedstrijden geen risico. Op een half punt kunnen wij derhalve altijd rekenen. Gisteren was het niet anders. En als het halve punt dan ( mede ) beslissend is in de wedstrijd kun je niet ontevreden zijn. Henk en Raymond: Bij een tussenstand van 3 1/2 - 1/2 speelden zij nog. Remise leek voor beiden het eindresultaat te worden. Helaas !! Henk liet zich afleiden door de gebeurtenissen op het bord van Han. Hij ging bij de ontknoping kijken en maakte vervolgens ( terug aan zijn bord ) een forse blunder. Het kostte een toren en de partij. Troost vormde vervolgens het contingent dames dat plotseling uit alle hoeken en gaten van De Roode Leeuw tevoorschijn kwam en als mannequins op de catwalk langs de ramen van de speelzaal paradeerde. Onvermijdelijk ging dit met het nodige "dameslawaai "gepaard. Of dit van invloed is geweest op de partij van Raymond zal ik hem moeten vragen, maar ik denk het niet. Spelers op bord 1 laten zich immers niet afleiden door vrouwelijk schoon. Dat laten ze aan de mindere goden of de wedstrijdleider over. Sensationeel was de partij tussen Raymond en Jeroen van de Poel zeker. In het eindspel leek Raymond wat uit de verdrukking te komen, maar dat was schijn, want een toren zet zorgde voor de beslissing. Het kostte Raymond een stuk en bezorgde hem voor het eerst sinds mensenheugenis een nederlaag. Ik zou niet weten hoe lang geleden dat is. Volgende partij in Lichtenvoorde / op een donderdag in november. Komt dat zien.