Joost Pöpping
Vol goede moed vertrokken Bas, Johan en ondergetekende om 18.45 uur richting Apeldoorn. Alleen nog even de Tom Tom instellen. Wat blijkt: ik kan de naam van de straat waar we spelen niet vinden.
Wel wordt een park aangegeven met vrijwel dezelfde naam, dan dat maar intoetsen. De reis verloopt lang goed. De sfeer in de auto is prima. Bas voert het hoogste woord. Johan en ik komen niet aan de bak. In een ommezien zijn we aan de rand van Apeldoorn, maar dan ….
De weg is opgebroken, we moeten ons overgeven aan de Tom Tom. Door woonwijken leidt die ons naar het ingetoetste park. Ik stap uit de auto, sleur een fietser van zijn rijwiel en weet hem te ontlokken waar ik de schaakzaal kan vinden. Niet moeilijk: even rechtsaf en we zijn er om precies 19.45 uur.
De opgave tegen De Schaakstad 5 lijkt simpel. De thuisclub bungelt na een 6-0 nederlaag in ronde 1 troosteloos onderaan. Op onze 3 ½ - 2 ½ nederlaag in diezelfde ronde kunnen we bijna trots zijn.
Bas in op deze avond als eerste klaar. Dit is nog nooit gebeurd. Zijn tegenstander dacht in hetzelfde tempo als Bas. Heel knap van die man. ( ½ - ½ )
Tom, de ideale invaller voor ons, volgde het voorbeeld van Bas. Een geheel gelijkwaardige remise.
Vervolgens ( tegen 23.00 uur ) kon Han zijn stelling met een pion minder niet meer houden. Zijn tegenstander bracht steeds nieuwe dreigingen in de stelling en wist Han uiteindelijk te verrassen met een paardvork, hetgeen een toren kostte.
Raymond speelde een prachtige partij. Hij wist meer dan 3 uur lang de concentratie vast te houden en de kwaliteit + enkele pionnen te winnen. Ruim voldoende voor de winst.
Johan overtrof zichzelf door de bekende schaker Karel van Delft ( die mij een paar jaar geleden nog van het bord poetste / dat zegt natuurlijk niet alles ) kansloos te laten. In de eindstelling had Johan drie vrijpionnen op de damevleugel. Prima revanche voor de eerste ronde tegen Ons Genoegen 2.
Blijft over mijn partij op bord 2. Ik speelde met zwart. Na de beginzetten: 1) e4 ; c5 2) b4 ; cxb4 werd het voor mij zaak de witte storm te overleven. Dat lukte met kunst en vliegwerk.
Mijn opponent speelde heel sterk, maar had twee black – outs. Eerst gaf hij door een misrekening een paard weg ( waarna ik er een terug moest geven ) en in onderstaande stelling volgde de tweede misrekening die een toren kostte.
Met een toren minder had hij toch remise in handen. Zwart kan niet aan de schaakjes door de witte dame ontsnappen.
Partij op bord 2: S. Maroof - Joost Pöpping
Stand na 36 zetten:
Remise. ( Ik heb deze stelling uit mijn hoofd opgezet, hopelijk klopt het zo. Ik moest in ieder geval met de koning naar de damevleugel vluchten , anders zou door schaak de toren op g7 vallen. )
Beste teamleden van het eerste team, bedankt voor de tomeloze inzet. Op naar ronde 3 = Thuis tegen Doesborgh 2 ( 7 december )
