Henk Oosterink
Zo af en toe valt er weer iets in je e-mailbus, dinsdag kreeg ik de jaarlijkse oproep voor de jaarvergadering toegestuurd. Verrek, dacht ik, is het alweer zover? En ja, het was alweer zover. Het schaakseizoen staat weer voor de deur. Met dit mooie zomerweer denk ik niet aan schaken, dus het viel me rauw op mijn dak. Hoewel ik altijd een schaakbord op het dressoir heb staan, heb ik er de laatste anderhalf jaar niet veel naar gekeken. En dat is toch zonde, want ondanks alle verhalen die de ronde doen, is schaken best een leuk spel/sport. Ik bedoel dat er over schakers allerlei verhalen de ronde doen, de meeste schakers zouden ernstige gedragsafwijkingen vertonen en vaak zijn ze sociaal onderontwikkeld. Ik heb enig onderzoek gedaan en wat blijkt? Het klopt niet! In het algemeen kun je stellen dat de meeste schakers vrij normaal zijn. Helaas geldt dit dan weer niet voor de Kameleon, op onze leden zijn al die vooroordelen wel van toepassing. Jammer, maar het is niet anders. Gelukkig kunnen "mensen zoals wij" terecht bij een vereniging en dwalen we niet doelloos door de stad en plunderen we vuilnisbakken. Wij kunnen terecht bij de Kameleon en worden daar door lotgenoten opgevangen. Op deze manier wordt voorkomen dat we nog verder afglijden.
Ik zal er dinsdag weer zijn, met vernieuwde energie ga ik proberen om de Chrissen Stahn, de Tommen Huijink en de Joosten Pöpping te verslaan, maar wat veel belangrijker is, dat is de wetenschap dat ik een avond lang in goed gezelschap ben. En dat is tegenwoordig ook wat waard!