Verslag Gendringen-Kameleon

Eerste bondswedstrijd levert gelijkspel op. Ulft: Tegen Gendringen spelen in het DRU – complex heeft “wel wat “. De aankomst is zelfs in het donker indrukwekkend. In de verte doemen de oude fabrieksgebouwen op. Een terrein waarop mijn broer jarenlang gewerkt heeft. Hij was niet de enige. In de hoogtijdagen werkten hier meer dan 1.000 mensen. Waar zijn die allemaal gebleven toen de DRU zijn poorten sloot ?? Maar op deze avond komen we om onze eerste seizoenszege te behalen. Je moet immers altijd optimistisch blijven. Ron voor Raymond – daarmee blijft het zestal op sterkte. Wel jammer dat Henk niet mee kan doen, maar daar hebben we ons geheime wapen Johan voor om dat op te vangen. Bij binnenkomst eerst even op de menukaart van het restaurant kijken ( daar krijg ik schaakhonger van ) en vervolgens de trap op naar de Broodtrommel. Zoals altijd is de ontvangst allerhartelijkst. Geen wonder als je elkaar al meer dan 30 jaar kent. Gelukkig is ook Anton Aalders weer van de partij. Hij heeft een staaroperatie achter de rug, maar dat betekent niet dat hij het niet meer scherp ziet ( juist wel natuurlijk ). Vrij snel komt hij remise overeen met Han Bruggink. Han heeft weliswaar een aanval met een pion op de 7e rij, maar kan geen opening ontdekken in de verdediging van Anton. Dit halve punt blijft lange tijd ons enige wapenfeit . Eerst gaat Egon ten onder. Ik had al zo ’n bruin vermoeden, dat het niet goed met hem zou aflopen. Al voor de partij kwam hij ( keurig weliswaar ) vragen of hij een keer wat anders mocht proberen. Gecombineerd met de mededeling, vorige week, dat hij tegen Paul van Aken altijd moeilijkheden heeft, deed dit het ergste vermoeden. En jawel. Egon komt met de Hollandse verdediging op de proppen. Hoe dat fataal afliep kan ik niet vermelden – te druk om mijn eigen hachie te redden. Vervolgens moet ook Johan de Koning omleggen. Aanvankelijk staat hij beter, maar “een foute zet “ ( Johan ) leidt uiteindelijk tot mat. Ook hier ontbreekt nadere informatie. Ik roep derhalve beide zwartspelers ( mag dat nog van de VN ? ) op om hun bevindingen aan ons openbaar te maken. Aan bord 1 doet Ron wat hij doen moet: winnen. Opponent Frans Miltenburg stribbelt weliswaar flink tegen, maar als ik hem “daar is niets meer tegen te doen “ , is het duidelijk dat Ron zijn eerste OSBO – partij bij ons positief heeft afgesloten. Nog steeds 100% - ga zo door Ron. ( Ongetwijfeld voegt Ron nadere informatie toe. Wat te denken van een diagram ? Joost speelt ( zoals bijna elk seizoen ) tegen Mohammed Khan. En ook dit keer wordt het een onorthodoxe partij. Of, zoals sommigen plegen te zeggen: een partij waar geen touw aan vast te knopen is. Klopt ! Steevast kon ik tegen Mohammed prima te staan – raak dan de draad kwijt – en moet voor remise vechten. Dit scenario volgden we ook dit keer. Het enige nieuwe was, dat ik precies wist waar het misging. Ik opende de stelling, waardoor de zieltogende zwarte ( mag ik dat zo opschrijven ? Ja, dat mag ik zo opschrijven ! ) stukken weer actief werden. Uiteindelijk kreeg ik een remise-aanbod dat ik dankbaar aanvaardde. Resteerde de partij van Tom. Wat ik gezien heb is: Een clubgenoot die 100 % geconcentreerd was en met elke zet de druk op de stelling van Gert Weijkamp opvoerde. Dat mondde uit in mat. Ook hier moet Tom maar aangeven hoe dat ging. Op naar wedstrijd twee: Als ik goed heb thuis tegen Zevenaar 2.