| Niks ni’js onder de zon, maor now wette wi’j ut zeker. ’t Is un klup met kapsonens die ut heel hoog in de bol hemmen. Schaken op stand was ut beleid van ut ni’je bestuur. “Ut ni’je bestuur?” zal de buutenstaonder zich afvroagen, ut olde de’j ut toch bes? Jaowel, heel bes zellufs maor ze wazzen te olderwets en dat past niet bi’j un dienamiese klup wat un schaakvereniging now eenmaol is. Toen den eersten uut Dörrekum zich met de kont in ut bestuur hat gedrei’jd wier de koep al veurbereid en jao heur, nog gin jaor wieter en al de boeren (zo wödt ut volk dat niet uut Dörrekum kum deur die stadsen genuumd) wazzen op un zietspoor gemannevreerd. De kale töafeltjes van de breeje school wieren ingeruild veur ut pluusje van de Rooje Leeuw. Bezuunegen nuumen ze dat want now mossen ze niet meer helemaols naor uit pannekoekenhuus in Westendorp ri’jen veur de dineetjes van nao de bestuursvegaderingen. En daor zitten ze dan in ut zakkenduuster. Das op zich niet zo slim want ut nivo is zo lèèg dat de meesten ut veschil niet wetten tussen un wit en un zwat peerd. Laot staon tussen een peerd en un ezel. ‘He’j dan niks posetiefs te melden i’j olde zoerproem’ zei Diene miene vrouw toen de dit gelèzen had. Jaowel zeit ik, der bunt un paar ni’jen bi’jgekommen en a’j ut mien vraogt lieken mien dat gin vekeerden. Maor daor zöw ut de volgende keer wel aover hemmen. Bennad van den Stikken Dre’j |
Ut bestuur (3)
Fred Pronk