Tata Steel Chess Tournament

Onze vereniging bestaat 20 jaar. Dat zullen we niet ongemerkt voor de leden voorbij laten gaan. De eerste activiteit is gisteren geweest. Met 2 volle auto's zijn we naar Wijk aan Zee gereden om de kunst af te kijken van de wereldtoppers. Nou ja afkijken, meer ontdekken dat we niet veel van het spel begrijpen. Na een rit van bijna 2 uren waren we op de plek van bestemming. Eerste meevaller: parkeren is geen probleem. Zoals afgesproken hadden we de gezamenlijke lunch in de kantine van de Moriaan. Daarna ging ieder zijns weegs. Natuurlijk zagen we elkaar bij de opening in de Moriaan van ronde 7. Fotootje maken van één van de sterren op het podium. Tenminste dat probeerden we, want er waren wel veel mensen met een badge die op het podium in de weg liepen. Maar goed, we hebben ze in levende lijve gezien.We hebben ons allemaal goed kunnen vermaken. Meekijken in de Moriaan; naar het nabij gelegen Heliomare voor de tekst en uitleg van Hans Böhm en Ivan Sololov ; zelf een potje schuiven in de kantine (Kevin was daar niet weg te slaan); een boekje scoren bij één van de winkeltjes en eventueel nog even langs het strand. Dat laatste was wel een goed idee, want zowel in Heliomare als in de Moriaan was het warm. Erg warm. En druk. Op schaakgebied was er genoeg te zien. Veel schakers vinden de sport blijkbaar ook een sport om naar te kijken. En dat zijn niet allen de mensen op leeftijd hoor. Ik zag veel vaders en enkele moeders met kinderen. Het schaken leeft! Het leuke van dit toernooi met de beste schakers van de wereld is dat er geen zware beveiliging nodig is. Bij de borden is het natuurlijk wel goed afgeschermd maar verder is er weinig nodig. Er is een ongedwongen sfeer. De grootmeesters spelers voelen zich genoeg op hun gemak en lopen 'los rond'. Ik heb Wesley So en Anish Giri tussen de toeschouwers gezien. Hier en daar gaven zij een handtekening. That's it.  Heel wat anders als bijvoorbeeld Ronaldo tussen de fans komt. Dan lopen er hordes beveiligers mee en stormen de fans zich op de voetbalspeler. Naast de hoofdrolspelers zag ik ook Loek van Wely. Hij deed deze keer niet mee. In de zaal bij Hans Böhm meende Henk dat hij Ton Sijbrands zag. Gewoon tussen alle andere toeschouwers. Dat klopte. Wat velen niet weten is dat de oud-wereldkampioen dammen ook een (prima) schaker is. Hans Böhm noemde hem even. Vond ik mooi. Dat verdient een voormalige wereldkampioen. Het was een hele aardige belevenis vandaag. Ik denk dat iedereen naar zijn zin heeft gehad. Misschien moet dit een traditie worden.