Prommegraderen

’t is weer veurbi’j. De kommende tiet hemmen ze vakansie. Ik hep ut aover dat stelletje van de kamelejon. I’j wet wel, den klup wat nooit echt wat zal wodden. Un paar wèèk geleijen liep de veurzitter nog met ut heuf in de nek. Dat kwamp umdat ze gongen prommeveren. Dat vehaaltjen kenne wi’j ondertussen al wel want dat doen ze zwat ellek jaor. Dat denken ze teminste die vewaande pielenden. Dat ut veur de zovölste keer niks wier dat hak ow van teveuren al wel können vetellen. Waorum dan? zie ik ow afvraogen. Now, das heel gemakkeluk, dat kump deur ut bestuur. Eigenluk hadde wi’j der un goeje haop op dat ut bèter zol gaon toen den olde kompetietsielijer der met uutschei’jen. Ut tegendeel is echter waor. Wi’j bunt van de regen in de drup gekommen. Laote wi’j eerluk zun. Hoe kan ut bestaon dat den keal den now de stand bi’j hölt in ene keer den helen tiet baovenan met drei’jt want daorveur hatte nog preblemen um onderan un bietje met te kommen. Ut lig der dus duumendik baovenop. Bi’j den olden ha’j teminste niet in de gaten da’j gefles wier. Bi’j de kommende lejenvegadering mo’j bi’j zun, dan kö’j lachen. De veurzitter scheit ter met uut. Den zut natuurluk de bu’j al hangen want binnenkort hemmen ze gin dak meer baoven de kop en dan he’j ut schaop goed an ‘t drieten . Ze motten van de gemeente uut ut kluphuus. Ik kan mien dat bes veurstellen want zeg now eerluk: wie wil der zon pröttel in huus hemmen? I’j könt ut geleuven of niet maor ik begin mien inens toch un bietjen zörgen te maken. Wat kriege wi’j at ter gin ene veurzitter wil zun. Dan ku’j ut wel schudden en leaft de klup niet lang meer. Ut begint mien now al kolt te wodden um de klungels want ik kan ze ginens missen. Zelfs de vakansie duurt mien al völs te lang. Bennad van den Stikken Drei’j.