De tweekamp om het WK viel me zwaar tegen. De voornaamste oorzaak was ongetwijfeld het feit dat ik de zetten niet begreep, maar ook de gezapigheid die het geheel uitstraalde. Mijn interesse voor het schaakspel ontstond ten tijde van de match Fischer - Spasski - daar gebeurde nog eens wat !! En wat te denken van Karpov - Kortsjnoi ( Yoghurt ) of Karpov - Kasparov ( hun eerste match werd na ruim 50 ?? partijen stilgelegd ). Het spelpeil zal ongetwijfeld gestegen zijn, maar voor mij is de " sjeu " er wel grotendeels af.
Ik hoor jullie denken: " Hey, mastodont, wordt eens wakker. Ga met je tijd mee ! " Jullie hebben gelijk, maar vaak is het wel heel leuk om me in de oude herinneringen te wentelen. Ajax - Bayern München 4-0 / lekker toch ! ( Later bij de afscheidswedstrijd van Cruijff: Ajax - Bayern München 0-8 / iets minder !! ) Luis Ocana die de onvergetelijke Eddy Merckx kleineert en vervolgens een dag later, in het geel, valt en uit de tour moet stappen. Jullie hebben allemaal de leeftijd om daar een speciale gebeurtenis aan toe te kunnen voegen.
Onderstaand de slotfase uit partij 11 ( of 9 ). Ik schreef al eerder " ik begreep de zetten niet " en ook hier had ik het geheel anders aangepakt.