Pak slaag...

De eerste Osbo wedstrijd eindigde in een onvervalst pak slaag. Uitgerekend van een tegenstander waar we van hadden willen winnen, Zevenaar-3. We misten weliswaar Ron, Egon en Henk (haha). Dat werd echter door de onderste bordspelers goed opgevangen. Het waren ditmaal de hogere borden die het niet wisten bol te werken (te bolwerken?). De kameleon is gewend om van kleur te verschieten, maar schaamrood past beter bij Volkswagen dan bij ons! Tom had al verloren voor ik rond 22.00 uur kwam, en daardoor kan ik er weinig over vertellen. Ik kwam nog wel op tijd om Joost een stevige fout te zien maken, dat kostte hem de kwaliteit en later ook wel de partij tegen zoon Van der Poel. Han hield papa Van der Poel op remise en dat deed Johan ook, al was dat niet tegen een Van der Poel. Herman leek ten onder te gaan in een koningsaanval, maar hij wist zich toch knap uit de penarie te redden. Hij zit nog op een wolkje te schaken na de verbluffende zege tegen Maarten Marneth. Raymond kukelde van dat wolkje af in zijn partij, hij is in de Osbo bijna onklopbaar, maar in dat woordje "bijna" zit nou net het addertje...Hij zal "iets" gemist hebben en kwam in een dodelijke aanval terecht. Samenvattend kunnen we constateren dat dit niet zo'n goed begin van de competitie was, het zal volgende keer anders moeten! We lopen misschien wel kans om in de gevarenzone terecht te komen, met alle stress die daarbij hoort.En dat moeten we gewoon niet willen, dus aan de slag.