"Je had zijn dame kunnen slaan!!"

Bovenstaande woorden werden me toegeworpen door de verbijsterde omstanders, ik had Egon zijn dame kunnen slaan. Was me niet opgevallen, maar ze hadden natuurlijk gelijk, omstanders zien het namelijk altijd beter, ikzelf ook. Vannacht werd ik wakker, badend in het zweet, hoe had ik dit kunnen missen? Dat begon ik me echt af te vragen, hoe kan je een partij lang allerlei finesses zien en dan op het moment supreme de meest eenvoudige en voor de hand liggende zet missen? Dit probleem moeten we vanuit een psychologische hoek benaderen, denk ik... Je verwachtingspatroon speelt hier een cruciale rol, je verwacht van een speler als Egon heel veel, maar niet dat hij zijn dame in laat staan, daar ben je dan ook niet op gespitst. Als je dan na een lange rij welgekozen zetten en met verfijnd positiespel, je tegenstander een pion weet af te pakken, vind je dat "logisch", maar het pardoes in laten staan van de dame, valt daar nog niet onder. Het zit nog niet in je software. Had ik daarna nog een partij gespeeld waarbij deze situatie zich zou voordoen, had ik het wel gezien (hoop ik toch?). Kortom de software update kwam voor mij net te laat, en ook voor Bas, hij had anders de finale gespeeld. Sorry Bas.