Jan Lanke toernooi 2016

Het was beestenweer afgelopen zaterdag, prima dagje om te gaan schaken. Dat dachten Joost Popping, Johan Oppewal, Chris, Han, Maarten, Kevin en Henk ook. Voor het alweer 25ste Jan Lanke toernooi waren een man of 40 op komen dagen. Alleen mannen, vroeger liep er nog wel eens een dame tussen, maar dat is verleden tijd, blijkbaar. Onze ambities reikten niet al te ver, een beetje onderin de ranglijst mee hobbelen, alleen Maarten had serieuze plannen. De rest is door de jaren heen al door schade en schande wijs geworden. Je kunt het gepruts in de marge noemen, wij zien het als een vorm van bezigheidstherapie. Wat moet je anders doen op zo'n zaterdag? De punten bleken voor de meesten van ons erg duur te zijn, het zou tot de laatste ronden duren voor we een beetje begonnen te scoren. De meesten van ons zaten toen al vastgeplakt aan de laatste borden, Maarten uitgezonderd. Chris liet een geweldige kans om te winnen onbenut, hij kon met bijna iedere zet winnen. Er was slechts 1 zet die hij beslist niet moest doen, en die zet deed hij natuurlijk toch. Met direct mat als gevolg. Henk sloeg in een bui van totale schaakblindheid een loper door zijn a-pion als toren te gebruiken... Daar trapten ze helaas niet in. Bewonderenswaardig was het enthousiasme van nieuwkomer Kevin, hij bleef vol overtuiging achter zijn eerste punt aan jagen, en die kwam dan ook. Johan deed ook zijn best en Han ook en ach wie niet? Het was gezellig en op 1 incidentje na, verliep alles weer in goede harmonie. Na afloop konden we weer een fles wijn of een doos chocola ophalen en gingen we moe, maar toch alleszins voldaan, op huis aan. Volgend jaar zijn we vast weer van de partij.