Het was alweer de 5e wedstrijd voor ons team en pas nu zijn we er in geslaagd om een puntje te halen.'De hatelijke nul is weg' wist iemand op te merken. We schieten er niet veel mee op, maar het is toch een kleine opluchting. We kunnen het nog!
Het begon niet zo goed, kleddernat geregend kwam ondergetekende aan in ons speellokaal. We moesten tegen het 2e team van Rokade, ze waren compleet en wij ook. Al vrij snel bleek dat er voor ons mogelijkheden waren. Bram stond goed en Tom ook. Tinus en Hans zaten wat in de verdrukking en Herman had een zeer vreemde stelling op het bord met dubbel- en tripelpionnen. Hij zou later zeer goed gebruik maken van de open lijnen. Ik zelf stond goed, maar gaf het initiatief wat weg met een iets te snelle pion opmars. Tegenstander Demkes, die altijd zo hard op de klok timmert, speelde het goed en en kreeg ruimte voordeel. Herman wist zijn tegenstander, de remisekoning Duijverman, mat te zetten. Knappe partij van Herman! 'Ik kreeg het er warm van', aldus onze 6e bordspeler. In een kort gesprek met Joost kwamen we beiden tot de conclusie dat als Tom het paard en de loper zou ruilen en met de Toren naar de 7e of 8e rij zou gaan, hij moest gaan winnen. En aldus geschiedde. 2-0 voor ons, wat een weelde! Hans was aan het zuchten, hij stond een stuk achter in een uitzichtloze stelling. Dan maar opgeven. Kregen we nog 1,5 punt bij elkaar? Bram stond een pion voor, maar zijn tegenstander G. Wolters kromde zijn rug en ging fors tekeer. Tinus kreeg toen van zijn tegenstander te horen dat het remise was. 'Ik zag dat helemaal niet, ik heb me de hele avond moeten verdedigen. Ik heb toen maar dapper gezegd dat het inderdaad remise was...' Aldus een opgeluchte Tinus. Henk moest nauwkeurig spelen om binnen de remisemarge te blijven, door de stukken en pionnen op zwart te zetten, lukte dat en werd er remise overeen gekomen. Toen kwam de focus op Bram te liggen, helaas bleek het daar ernstig mis te zijn gegaan. Hij stond een toren achter en een vijandelijke pion stond op promoveren. Dat was dus niet te houden en hem restte slechts opgave. Eindstand daarom 3-3. We schieten er niet veel mee op, maar voor de moraal is het goed. Eindelijk een puntje voor het tweede team
Henk Oosterink
Het was alweer de 5e wedstrijd voor ons team en pas nu zijn we er in geslaagd om een puntje te halen.'De hatelijke nul is weg' wist iemand op te merken. We schieten er niet veel mee op, maar het is toch een kleine opluchting. We kunnen het nog!
Het begon niet zo goed, kleddernat geregend kwam ondergetekende aan in ons speellokaal. We moesten tegen het 2e team van Rokade, ze waren compleet en wij ook. Al vrij snel bleek dat er voor ons mogelijkheden waren. Bram stond goed en Tom ook. Tinus en Hans zaten wat in de verdrukking en Herman had een zeer vreemde stelling op het bord met dubbel- en tripelpionnen. Hij zou later zeer goed gebruik maken van de open lijnen. Ik zelf stond goed, maar gaf het initiatief wat weg met een iets te snelle pion opmars. Tegenstander Demkes, die altijd zo hard op de klok timmert, speelde het goed en en kreeg ruimte voordeel. Herman wist zijn tegenstander, de remisekoning Duijverman, mat te zetten. Knappe partij van Herman! 'Ik kreeg het er warm van', aldus onze 6e bordspeler. In een kort gesprek met Joost kwamen we beiden tot de conclusie dat als Tom het paard en de loper zou ruilen en met de Toren naar de 7e of 8e rij zou gaan, hij moest gaan winnen. En aldus geschiedde. 2-0 voor ons, wat een weelde! Hans was aan het zuchten, hij stond een stuk achter in een uitzichtloze stelling. Dan maar opgeven. Kregen we nog 1,5 punt bij elkaar? Bram stond een pion voor, maar zijn tegenstander G. Wolters kromde zijn rug en ging fors tekeer. Tinus kreeg toen van zijn tegenstander te horen dat het remise was. 'Ik zag dat helemaal niet, ik heb me de hele avond moeten verdedigen. Ik heb toen maar dapper gezegd dat het inderdaad remise was...' Aldus een opgeluchte Tinus. Henk moest nauwkeurig spelen om binnen de remisemarge te blijven, door de stukken en pionnen op zwart te zetten, lukte dat en werd er remise overeen gekomen. Toen kwam de focus op Bram te liggen, helaas bleek het daar ernstig mis te zijn gegaan. Hij stond een toren achter en een vijandelijke pion stond op promoveren. Dat was dus niet te houden en hem restte slechts opgave. Eindstand daarom 3-3. We schieten er niet veel mee op, maar voor de moraal is het goed.