Déja vu.

Vooraf aan de OSBO-wedstrijd van afgelopen dinsdag sprak ik kort met Zevenaarspeler Henk Hermsen. Het ging over de wedstrijd tegen Doetinchem 2 uit de vorige ronde. Henk was al vrij snel ( na een remise ) naar huis gegaan. Toen hij de volgende dag opbelde om te horen wat de uitslag was, kreeg hij te horen 5-1. Hij ging er helemaal van uit dat het in hun voordeel was ? toen hij naar huis ging leek het daar sterk op. Zijn woorden: "Voor ons?", werden gevolgd door de ontnuchterende opmerking:"Nee, voor hen!". ? De wedstrijd tegen ons zal soortgelijke gevoelens opgeleverd hebben. Het verschil met vorige keer was dat Hermsen nu ter plaatse kon volgen wat er allemaal misging voor zijn team. Egon en ik kwamen een kwartiertje voor het voorbij was met de voorspelling 2-4 voor Zevenaar. Het werd 3 ½ - 2 ½ ! Hoe kwam dat zo ?? Het begon niet goed voor ons. Tom werd aan bord 5 langzaam weggespeeld door eerder genoemde Henk Hermsen. Eerst een pion achter, toen twee. Geen eer te behalen dit keer. Nu ik dit typ, bedenk ik dat ik de eerste beslissing vergeten ben, maar die partij ging ook zo snel. Ron voelde zich niet helemaal 100 % ( lichamelijk dit keer, grapje ) en was blij met remise. In de eindstand had hij twee paarden en een loper tegen twee lopers en een paard ( plus wederzijdse pionnen ). Beide spelers waren het er over eens dat zwart ( Zevenaar ) iets beter stond. Vervolgens was Egon blij dat hij na een onnauwkeurigheid de veilige remisehaven bereikte. Han was fantastisch aan zijn partij begonnen en met een kwaliteit voor leek hij zijn opponent te overspelen. LEEK, want hij trapte in het enige probleem dat hij met zijn stelling kende. Namelijk een paardvork op toren en Koning. En toen stond hij dus een paard achter. Het begin van onze ondergang was de algehele mening in de speelzaal. Henk zorgde, al de hele avond, voor een goed gevoel bij zijn teamgenoten. Hij speelde geconcentreerd en met prachtige, de stelling versterkende zetten. Toen hij uiteindelijk na een Dame-offer dat 1 zet duurde middels een paardvork een paard won, vond zijn tegenstander het wel genoeg. De stand was nu 2-2 en Raymond en Han speelden nog. ( 2-4 ???? Nee, dus ) Eerst won Han het paard weer terug ( vraag me niet hoe ) en deelde het punt, vervolgens gebeurde er een wonder aan het bord van Raymond. We hadden hem de hele avond nog niet gehoord of gezien. Dat kon ook niet, want hij had het heel zwaar. Hij speelde tegen V. Pelgrom met een rating van bijna 2000. Langzaam leek hij van het bord gedrukt te worden. Tot het moment dat hij de dame van zijn tegenstander aanviel en die dat ook met die van Raymond deed. (Herman zou hier zeggen: Laat eens een diagram zien !) Zeer terecht, maar ik heb hem niet. Onze spelers zijn te bescheiden om hun partijen aan de openbaarheid prijs te geven !? Hoe dan ook Raymond sloeg een vijandelijke toren met zijn dame en vervolgens gaf zwart op. Of dat terecht ( te vroeg ) was, daarover verschilden de meningen. Zie www.osbo.nl voor verdere gegevens.