De vis op het droge !

Door Joost Pöpping Dit verslag gaat over de schaakwedstrijd Rokade 2 - Kameleon. Ik vermeld het hier maar, want ik heb bijna niets van de andere partijen gezien, het is dus mogelijk dat u - als niets vermoedende lezer - denkt, waar gaat dit over ? De avond begon op de parkeerplaats bij de woning van Henk. Na een lange worsteling met doekjes en een trekker om de ramen van de auto vrij van condens te krijgen, kon de reis beginnen. Henk begon onmiddellijk te vertellen hoeveel ( vooral ) fietsers hij op het eerste kruispunt waar we overheen kwamen bijna omver had gereden. Op deze avond viel er niet te scoren - we hadden vrij baan. In Lichtenvoorde aangekomen vonden we nieuwe beren op ons pad. Het vinden van een parkeerplaats was een crime. Op een donderdagavond bevindt "tout" Lichtenvoorde zich blijkbaar op het voetbalveld. Ze komen ook allemaal met de auto, zodat er voor ons na enig zoeken nog net een plekje resteerde. Vervolgens de speelzaal zoeken: Na drie ingangen geprobeerd te hebben was het kassa. De tweede deur rechts. Eenmaal geopend zag ik Han en Ron - keurig op tijd, zoals altijd. Dat gold later ook voor Maarten en Egon. De wedstrijd kan beginnen: Maarten is binnen het uur klaar. Gewonnen zou je denken, maar nee. Er is "iets " mis gegaan. "Iets " met de dame, meen ik me te herinneren. Zijn opponent vertelt dat hij die middag de volgende opening heeft voorbereid: 1.) d4 ; e5 2.) dxe5 ; ... Blijkbaar heeft het geholpen. Han wint op zijn karakteristieke manier. Vanuit een onooglijke opening toeslaan. "Dat paard moet ook maar eens meedoen ", hoorde ik hem op een gegeven moment zeggen. Kort daarna was het afgelopen. Kwam dat door dat paard ?? Egon denkt weer in het tempo van een grootmeester. Ik zag Carlsen ook een half uur over de zet Pd7 - e5 denken. Had ik natuurlijk al meteen gezien. Tegenstander Hahne stelt remise voor en Egon komt (keurig) aan de wedstrijdleider (mij) vragen of dat mag. Zoals jullie uit het voorgaande kunnen afleiden zeg ik dat ik dat niet weet, waarmee ik bedoel kijk even rond. Een seconde later is het remise. Terecht, vastgeschoven stelling. Bij Ron gaat "iets "mis. Ik kijk en zie een gecompliceerde stelling / ik kijk een kwartier later en zie een stelling waarin Ron een toren achter staat. Blunder, offer, niet doorgeslagen aanval .... Ik weet het niet. Henk speelt een partij uit een stuk. Geen domme zetten (doet hij ook nooit) - met als gevolg dat tegenstander Eisink liefst twee stukken achter raakt. Zelf speel ik een leuke, spannende partij. Mijn aanval komt een heel eind, maar .... ( jullie voelen hem al aankomen ) niet ver genoeg. Ik blijf het geofferde stuk achter en met een 2 1/2 - 2 1/2 tussenstand ben je dan de lul. Je moet remise houden in een stand waarin dat niet kan. Manmoedig probeer ik eeuwig schaak en zelf ben ik 1 zet verwijderd van mat in 1. Helaas ben ik in die stelling niet aan zet, maar iemand heeft ooit bedacht dat je niet twee zetten achter elkaar mag doen. Derhalve ga ik zelf mat en krijg vervolgens een lading schakers over me heen die het allemaal beter gezien hebben. De terugweg: Je had direct h6 moeten spelen, dan was het mat geweest. Met deze woorden bezorgt Henk me een beroerde terugreis. Ik probeer nog: Nee, want zwart had nog Df6 achter de hand. Henk blijft bij zijn mening en ik zie me bij thuiskomst genoodzaakt het bord + stukken te pakken en de kritieke stelling op te zetten. Mat was het niet, wel had ik in die stelling in moeten zien dat de aanval niet doorslaat en (na afruil) met een mindere stelling genoegen moeten nemen. Dit is een interactief verslag. graag commentaar van de betrokkenen. Henk: Tja, het was inderdaad geen mat na h6, maar je had het toch moeten doen. Volgende keer beter.Dat ik nooit domme zetten doe? Vorige keer anders wel, zeeeeer domme zet gedaan. Dit keer had ik meer geluk. Jammer dat we verloren, maar toch leuk geschaakt.