Het heeft 4 rondes geduurd, maar eindelijk is de beer los ! Na het verdienstelijk 4-4 gelijkspel tegen titelkandidaat ASV 5 zijn we van de hatelijke nul af. Een uit vijf, nog niet echt indrukwekkend. Laten we het voorlopig houden op een klein, lief, knuffelbaar teddybeertje. De puntendeling geeft echter wel vertrouwen voor de laatste twee wedstrijden. Eerst thuis tegen Doetinchem en daarna in de gezamenlijke slotronde in Arnhem tegen Twello 1.
In Arnhem begon de avond wel heel voorspoedig. Na 11 zetten kon Hermann een punt aan zijn totaal toevoegen. Het mooie van de partij is dat hij hem 's middags bij de voorbereiding nog op het bord had gehad. Volgens Hermann betreft het een oude partij die hij ooit gezien had en nu met succes toepaste. Het laat zien hoe je een te passieve tegenstander een tik op de neus geeft.
Zo 'n anderhalf uur later zag het er voor ons heel anders uit. De voorsprong was veranderd in een 4-1 achterstand. Wat ging er hier allemaal mis ? Han mist dit seizoen de voor hem zo kenmerkende Houdini - achtige ontsnappingstactieken. Er viel voor hem ook weinig te ontsnappen, want na 6 zetten was hij al een loper kwijt en dan helpt zelfs Moedertje Lief niet meer. Tom zag ik plotseling als een verliezer rondlopen. Bij mijn rondjes langs de borden was me niet opgevallen dat hij slecht stond. Was toch zo, want met een kernachtig "Het was niet veel ", vatte Tom de partij in precies 14 letters samen. Paul moest allerlei vreemde, verdedigende zetten doen om zich zijn tegenstander van het lijf te houden. Ik geloof dat niet 1 stuk van Paul op de vijandelijke speelhelft is gesignaleerd. Kortom een terechte nederlaag. Opvallend is dit seizoen dat de onderste borden weinig scoren. In het verleden was er hier voor ons meestal wel wat te halen. De vierde nederlaag konden we noteren aan bord 3. Johan was de ongelukkige. Zijn tegenstander had op twee lijnen dubbelpionnen en de open lijnen die hij daardoor had, beslisten de partij. Schrale troost voor Johan is misschien dat ik, net als hij, dacht dat hij een winnende paardzet uitvoerde. Aanval op Dame en toren. Helaas. Toen de ASV 5 - speler vervolgens liet zien dat het binnen twee zetten afgelopen was, bleek "de winnende paardzet " een illusie van een absolute schaakfantast ( ik voor de duidelijkheid ). 4-1 achter, maar met nog drie sterke ijzers in het vuur. Joost had vrij simpel een loperoffer op h7 weerlegt en kon de partij met een stuk meer gemakkelijk in zijn voordeel beslissen. ( 4-2 ) Henk had het niet gemakkelijk, maar een misrekening van zijn opponent stelde hem in staat de kwaliteit te winnen. Daarna was er voor de Arnhemmer geen houden meer aan. Met een fraaie slotcombinatie besliste Henk de partij. ( 4-3 ) Aan Egon nu de taak om de puntendeling veilig te stellen. Hij had loper + toren met 5 pionnen en zijn opponent paard + toren met vijfpionnen. Hoe minder tijd Egon op zijn klok kreeg ( minder dan een minuut op het laatst ), hoe beter hij ging spelen. Voor zijn tegenstander gold het tegengestelde. Hij bleek niet stressbestendig, raakte enkele pionnen achter en gaf gedesillusioneerd op. ( 4-4 )
Ik ben blij om te zien dat mijn peptalk zijn uitwerking heeft gehad. Bedankt voor de inzet. (Joost)